Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen
Ingestuurde vraag van één van onze volgers:
Mijn zoontje van 2 jaar wordt ‘s nachts wakker en wil dan alleen in ons bed verder slapen. We krijgen hem niet meer in zijn eigen bedje. Hoe kunnen we hem het beste stimuleren om in zijn eigen bedje te slapen?
Het is heel normaal gedrag dat kindjes dichtbij willen blijven
Jouw zoontje vertoont heel normaal peutergedrag. Het is normaal dat onze kindjes dichtbij willen blijven tot ze beslissen dat ze liefst alleen slapen. Alle kindjes maken die beslissing uiteindelijk, als we hen die tijd en ruimte geven. Maar het is natuurlijk ook oké dat jij je bed liever voor jezelf houdt. Wat ik hiermee wil zeggen is dat je peuter geen ‘abnormaal’ gedrag stelt, maar het in de gaten houden van je eigen wensen en behoeften is ook belangrijk.
Bron: pexels.com
Probeer de behoefte achter het gedrag te ondervinden
Om je kindje te helpen in zijn eigen bed te blijven, of terug naar zijn eigen bed te gaan is het belangrijk dat je de nood achter het gedrag kan identificeren. Achter elk gedrag zit een nood. Is hij bang van iets? Rond twee jaar kunnen kindjes bang worden van het donker. Zou een lichtje helpen? Wordt hij wakker omdat er hem iets stoort? Heeft hij dorst? Heeft hij het koud? Als hij om dit soort redenen wakker wordt en je het voor kan zijn, komt hij misschien niet meer naar jouw bed?
Handvatten om de nachtelijke separatie te overbruggen
Kan hij nog niet zonder jou tot ’s ochtends vroeg? De nacht representeert een erg lange separatie en niet alle kindjes kunnen deze al volledig overbruggen. Hij komt jou opzoeken omdat hij verbinding nodig heeft om de rest van de nachtelijke separatie te overbruggen. Dan kan je inzetten op extra verbinding tijdens het avondritueel, een speciaal moment tussen jullie beiden. En gebruik maken van andere handvaten voor het overbruggen van separatie; zoals beloven je kindje een kusje te komen geven als je zelf gaat slapen. Of elke keer dat je eens komt kijken, een hartje achterlaten. Of je kindje een transitieobject achterlaten (een knuffelbeer, iets dat naar jou ruikt). Een andere manier is focussen op het weerzien in plaats van het afscheid.
De slaapkamer moet een gezellige en veilige plek zijn
Daarnaast is het belangrijk dat hij zijn kamer en bed als gezellig en veilig voelt. Hoe kan je daar op inzetten? Laat je kindje meedenken en waar mogelijk mee kiezen over de dingen die in zijn kamer staan.
ANOUK
Baby-Led slaap & welzijn expert, The Nurturing Kind
Voor meer informatie klik HIER om naar Anouk haar instagram account te gaan.
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen
mijn zoontje had dit ook. toen hij met 2 jaar en een paar maanden naar een groot bed ging was het over. nu hij ouder is merken er dat hij claustrofobie heeft. ik denk dat hij zich opgesloten voelde in zijn ledikant.
Ons zoontje (2,5) slaapt ook het liefst bij ons. Na de verhuizing, een halfjaar terug, werd dat alleen maar meer. Begrijpelijk ook wel, maar met een baby opkomst voelde het voor mij toch fijner als hij langer in z’n eigen bedje zou blijven. Dus kochten we zo’n wekkertje. Maar zette we de tijd niet om een wenselijke sta-optijd. Maar op de tijd dat hij bij ons in bed mocht kruipen. Dat was dan 4 uur. Meteen begreep hij dat als de oogjes nog dicht waren, hij verder moest slapen. Dat lukt niet altijd alleen, dus af en toe moeten we nog even bij hem zitten. Maar over het algemeen werkt het echt top! (heel enthousiast om 4uur: Papa! Oogjes zijn open!!) Inmiddels staat z’n klokje op 5:30u en is z’n zusje geboren. Hij kruipt nog steeds graag bij ons(vinden wij ook gezellig nu 😋) , maar slaapt soms ook ‘uit’ in z’n eigen bed 😊
Wat ons betreft dus echt een goeie tip op die leeftijd, een wekkertje!