Marieke had een positieve zwangerschapstest, maar het blije gevoel bleef uit

| ,

Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.

De ontmoeting

Ik zie haar nog zo binnenlopen: vermoeid, vermagerd, leeg, met een korte glimlach op haar gezicht en ogen die wanhoop uitstralen. Marieke is 36 jaar, moeder van twee dochters in de leeftijd van 2 en 5 jaar en ze is via de huisarts naar mij verwezen. Vanuit het verslag van de huisarts kon ik lezen dat Marieke gediagnosticeerd was met een burn-out en depressieve gevoelens. Dit is ontstaan aan het begin van de zwangerschap van haar tweede kindje. Wat een roze wolk had moeten zijn, ervaarde zij toen niet. Ook kon ik lezen dat zij naar de GGZ was geweest waar zij een traject heeft gehad bij de psycholoog en psychiater, inclusief slaapmedicatie en antidepressiva.

Wat zegt een verslag?

Ik lees het verslag en leg het snel naast me neer. Want wat zegt zo’n verslag nou over Marieke? Wie is Marieke? En wat heeft zij mij zelf te vertellen? Deze informatie is voor mij zoveel belangrijker dan een verslag van een professional. Enerzijds omdat iedereen dagelijks een nieuwe update maakt waardoor er nu een ander persoon voor mij kan zitten. Anderzijds omdat verslagen gekleurd kunnen zijn door de waarneming en het oordeel van de professional. Ik besluit zonder oordeel te gaan waarnemen en vanuit dit stuk vragen te stellen.

De blijheid bleef uit

“Zo, vertel eens Marieke, wat kan ik voor je doen?” Ze kon ontzettend goed verwoorden welke klachten ze had en wanneer dit was ontstaan. Ze dacht ook al te weten dat dit kwam doordat ze in haar werk niet op haar plek zat. Ze ervaarde op haar werk veel druk en voelde zich nooit echt uitgerust wanneer ze thuis kwam. Ik liet haar vertellen en nam de rol als praatpaal aan. Ondertussen nam ik waar wat er in haar lichaam, gezichtsuitdrukking en in energie gebeurde. Ze vertelde mij dat ze samen met haar man graag een tweede kindje wilde en dat dit na 9 maanden proberen ook was gelukt. Op het moment dat zij een positieve test in handen had, kon ze alleen geen blijheid voelen. Ze gaf haar werkgever hiervan de schuld want die had in de ochtend geen aardige opmerking gemaakt naar haar. Ze voelde zich toen al uitgeput en ze kreeg negatieve gedachten: “Waarom kan ik niet blij zijn?”, “Ik ben geen goede moeder” en “Ik ben geen goede werknemer”.

Bron: pexels.com

Ze raakte burn-out

Toen haar tweede kindje 6 maanden was, ging het licht uit en raakte ze burn-out. Samen met een psycholoog heeft ze gekeken naar de oorzaak en geleerd om negatieve gedachten om te zetten in positieve gedachten. Ze had besloten dat het daarna wel beter moest gaan, maar het tegendeel was waar. De tijd daarna ontstonden paniekaanvallen. Ze voelde ze letterlijk een druk op haar borst en kreeg ze geen eten meer door haar keel. Ze wist het niet meer zo goed en was ook wat huiverig voor een coach, want ze was toch al bij een psycholoog geweest?

Mijn bevalling is al 5 jaar geleden, dit kan toch niet de oorzaak zijn van mijn burn-out?

“Marieke, vertel eens: je hebt nog een kindje toch? Kun je mij wat over haar vertellen?” Ze begon opnieuw veel te vertellen. Ze vertelde het mij alsof het niet over haar ging. Ik besloot haar hiermee te provoceren. “Je hebt mij veel verteld en het lijkt alsof je het in je hoofd allemaal goed op een rijtje hebt gezet, maar het lijkt daarbij wel alsof je over een ander praat in plaats van over jezelf, herken je dit? Kun je mij meenemen in wat er met jou gebeurt als je mij dit verteld?” Ze wist het niet, ze kon het niet voelen. Ik nodigde haar verder uit om te vertellen: “Herken je het niet voelen in andere situaties?” Ze vertelde mij dat ze al heel lang niet heeft kunnen voelen, eigenlijk al sinds de kraamweek van haar oudste dochter. Sindsdien ervaart ze een soort mist in haar hoofd. Ik vroeg haar om te vertellen hoe haar zwangerschap en bevalling zijn verlopen. Ze kwam in de weerstand: “Dit is toch niet het probleem van mijn vraag? Waarom wil je dat ik hier iets over vertel?” Ik zag letterlijk haar lichaam verstijven, haar ademhaling ging sneller en ze schoot in de weerstand. Voor mij allemaal signalen van een mogelijk trauma. En dat moesten we gaan uitdiepen.

Lees HIER het vervolg.

SABINE

Wie ben ik?
Mijn naam is Sabine van der Meer (34 jaar). Ik ben weduwe en moeder van drie kinderen in de leeftijd van 10, 8 en 6 jaar. Ik heb een achtergrond als gezondheidswetenschapper en ben werkzaam geweest als verloskundige. Tijdens mijn werk en door eigen levenservaring heb ik veel verschillende mensen leren kennen en ben ik geboeid geraakt naar de persoon achter de mens: wat maakt dat iemand doet wat hij doet? Hoe ontstaan blokkades en hoe kan een mens zich helen na heftige gebeurtenissen? Na het volgen van verschillende opleidingen en masterclasses ben ik in 2020 gestart met mijn eigen coachpraktijk waarbij mijn specialisatie ligt in de begeleiding bij (bevallings)trauma, angst en burn-out.

Voor meer informatie klik HIER om haar instagram account te gaan.

Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen

Plaats een reactie