Al van jongs af aan (ik denk dat hij 2 of 3 jaar was) keek Gijs in de winkels naar jurken. Dat vond hij zo fantastisch. Groot of klein. Met glitters of ruches. Alle jurken waren mooi. In die tijd had hij regelmatig een jurk aan van zijn oudere zus Estelle. Ik vond het prima en dacht dat: “Dit is een fase en stopt een keer”, maar ik had het mis…
Toen hij naar groep 4 ging, wilde hij op de kennismakingsdag perse een jurk aan
Ik probeerde het subtiel uit zijn hoofd te praten. “Als we de jurken voor thuis laten, dan blijven ze mooi en schoon en doen we een broek aan naar school”, probeerde ik. “Nee, ik draag vanaf nu alleen nog maar jurken”, zei Gijs. Hij hield voet bij stuk. “Anders ga ik niet naar school.” Ik was erg bang dat andere kinderen bij de eerste kennismaking Gijs gek zouden vinden, of erger nog: dat ze hem zouden gaan pesten. Dit wilde ik pertinent voorkomen. Ik wilde niet dat mijn kind beschadigd werd.
Na een kwartier onderhandelen, zag ik dat we er niet uit zouden komen zonder die jurk
Gijs mocht de groene jurk aan met korte mouwen. Hij wilde zijn sneakers eronder. “Dan merkt hij zelf maar wat de consequenties kunnen zijn van ‘anders zijn’. Niet het normaal aanhouden. Outside the box denken en doen”, zuchtte ik. Ik hees de rugzak op de rug van Gijs, pakte zijn hand en liep met hem naar school. Onderweg kregen we veel vragende blikken. Een aantal kinderen fluisterden. “Kijk, daar heb je het gedonder al”, dacht ik. In school werd het alleen maar erger. Op de gang hingen we zijn schooltas aan de haak. Ik hoorde een paar meisjes grinniken. Ik weet niet of Gijs het ook hoorde. Hij zei er in ieder geval niets van.
Toen Gijs de klas binnenstapte, stelde een meisje direct de gevreesde vraag
“Waarom draag jij een jurk? Dat is voor meisjes. Heb jij geen broeken?”. Deze pijn wilde ik Gijs besparen. Maar het was te laat. Dit zat er aan te komen. Ik keek Gijs aan en knikte. Hij mocht het eerst zelf proberen op te lossen. Ook ik was benieuwd wat hij zou zeggen of doen. “Ik houd van jurken:, zei Gijs wijs. “Maar het is voor meisjes”, antwoordde het klasgenootje snel. Gijs haalde zijn schouders op. “Nu is het ook voor jongens”, en hij liep weg. Hij hoefde niet te huilen en was niet verdrietig.
Die dag hebben alle klasgenootjes wel iets van die jurk gezegd
Ik dacht dat Gijs het helemaal zat zou worden. Boos of juist verdrietig. Niets van dit alles. Hij kwam vrolijk thuis. “Niemand snapt het. Ze moeten allemaal nog een beetje wennen, he mam?!”, zei hij. “Zo is het”, steunde ik. Inmiddels hebben we meerdere jurken gekocht en gaat hij iedere dag naar school in een jurk. Hij gaat zeker vervelende opmerkingen krijgen als hij dit volhoudt. Aan de andere kant wil ik hem niet iets verbieden, wat onschuldig is.
In mijn hoofd word ik helemaal gek
Ik ben zo bang dat dit uit de hand gaat lopen. Straks wil hij ook in groep 3 en de andere klassen een jurk aanhouden. Misschien gaat dit wel verder en wil hij straks ook borsten. Ik zit iedere dag te piekeren. “Maak ik geen verkeerde keuze? Moet ik die jurk niet gewoon verbieden?”.
hij is zoals hij is.er is geen goed of fout.
je zoon vind het mooi.
wellicht komt er een tijd dat hij het absoluut niet meer wil. of hij blijft jurkjes mooi vinden.
kinderen kunnen onder elkaar gemeen zijn maar ook veel van elkaar leren en accepteren.
het is maar net hoe je zoon er streaks mee om gaat.
je kunt niet meer dan waarschuwen voor de mening van anderen.zolang het hem niet stoort zou ik het lekker laten zoals het is.
prachtig. ik hoop dat je je zoon nooit zal verbieden om zichzelf te blijven.
want dat is dit, zichzelf zijn.
Lastig. Hier een meisje die jongenskleding wil dragen. Is wel minder opvallend maar ik herken het wel. We maken haar duidelijk dat het prima is om jongenskleding te dragen, sowieso omdat niemand het verschil ziet maar ook omdat ze dan zichzelf is. Maar ik geef wel aan dat ze wel een meisje is en dat meisjes gerust jongenskleding aan kunnen. Andersom lijkt me lastiger met jurkjes! Ik had het niet gedurfd dus vind het knap. Maar omdat je advies vraagt: zeg dat jurkjes dragen prima is maar dat hij wel kan rekenen op dat niet iedereen dat prima vindt en hij vragen zal krijgen en dat hij in de basis wel een jongen is. Dat is realiteit.
Beste Abbie, waarom zou je tegen je kind zeggen dat ze ‘wel een meisje is,’ in een tijd dat iedereen mag zijn wie die is? Het voelt voor mij eigenlijk niet meer van deze tijd….?
Amai ik zou ook ontzettend stressen, niet weten wat doen en mij zorgen maken voor mijn kind, maar wat heb je dit voorlopig al top aangepakt. Die genderdiversiteit- en neutraliteit is tegenwoordig zo alomtegenwoordig dat iedere mama denk ik wel soms 2x nadenkt maar jij bent echt top bezig
Néééh, niet verbieden. Práchtig, zo natuurlijk als hij hiermee omgaat. Als er iemand is, die de mensen anders over deze zaken kan gaan laten denken, dan is hij dat wel. Gewoon door helemaal zichzelf te zijn. Hartveroverend
Ik vind het heel dapper en knap van je, dat je jouw zoon jurken laat dragen, terwijl je zelf zo worstelt met de mogelijke consequenties. Zijn wens en behoefte om jurken te dragen is groot. Hem deze keuzevrijheid geven en daarbij je richting jouw zoon steunend op te stellen, vind ik heel mooi. Het kan zijn dat de toekomst laat zien dat zijn genderidentiteit zich ontwikkelt en niet past bij zijn sekse. Het kan ook een fase zijn. In beide gevallen, datgene wat hij het meeste nodig heeft, is een ouder die hem accepteert. Wat zou kunnen helpen voor jouw eigen gemoedsrust is het bespreekbaar maken op school en aangeven dat je bang bent dat andere kinderen hem gek vinden of dat hij gepest gaat worden. Dan kunnen ook de docenten een oogje in het zeil houden. In de basis mag je niets dan trots zijn op jouw zoon die zich, mede dankzij de opvoeding, ontwikkelt tot een kind dat zichzelf durft te uiten.
Ik heb hetzelfde meegemaakt met mijn zoon. Hij wilde ook alles roze en jurkjes aan in groep 1 en 2 Het duurde langer dan een fase. De jurkjes had hij niet naar school aan maar in de verkleedhoek kleedde hij zich altijd in jurkjes en werd daarom ook uitgelachen. Thuis mocht hij van mij aan wat hij wilde (ook als ik een meisje had mocht ze niet in de glitter prinsessen jurk naar school 😉). Toen hij voor een heftige astma-aanval in het zkh terecht kwam hij hij/wij gebruik maken van een kinderpsycholoog. Hier kon ik gelijk mijn dilemma kwijt. Want ik wilde mijn zoon niets verbieden maar als het alleen een aandachtskwestie was wilde ik het ook niet voeden. Ik wist niet goed waar ik goed aan deed.
De psycholoog nam het serieus en heeft de genderkliniek om advies gevraagd. Het advies was om af te spreken dat hij in zijn vrije tijd
aan mocht trekken wat hij wilde en dat het juist heel goed was om lekker divers speelgoed aan te bieden, van auto’s tot Barbies.
Maar naar school was het beter om geen jurken aan te trekken omdat hij daarom
Uitgelachen kon worden. Gelukkig vond hij dit geen probleem want achteraf vind ik het toch jammer dat dat een reden moet zijn en denk ik stiekem dat er meer jongens zijn die wel eens een mooie jurk willen aantrekken.
De genderkliniek gaf in ieder geval aan dat hij op deze manier genoeg keuze heeft zonder dat er te veel aandacht aan geschonken wordt en hij toch zichzelf kan zijn. Mocht er echt spraken zijn van een transgender of genderneutraal identiteit dan zou dat met de jaren duidelijk worden en konden we daar voor zijn pubertijd mee verder.
Dit bleek niet nodig. Het duurde ongeveer 3jaar en toen ebde het langzaam weg. Toen hij wat ouder was zagen we een docu over een transgender kind en ik vroeg of hij zichzelf hierin herkende. Maar dat was geenszins het geval. Het is nu een lekkere en happy puber van 16 en met prachtig lang haar. 😉. Succes!
nee prachtig! ik vind dat je er ook heel goed mee omgaat! echt heel mooi, en wat een heerlijk kind heb je!
Daar ben ik het gelemaal mee eens. Heer jezus droeg ook een toga/ jurk. de Arabieren/moslims,dragen ook een jurk. De Romeinen droegen ook een jurk. De Schotten dragen een rok. Hij heeft het goed verwoord. Wie heeft bepaalt dat allen vrouwen een jurk mogen dragen. Vrouwen dragen toch ook broeken!!
laat hem lekker, hij trekt aan wat hij leuk vindt en wat lekker zit.
Een dikke pluim voor hem. Hij is een Trendsetter.
Het gaat veel over onderhandelen met het. kind. Dat heb ik nooit begrepen. Ik heb nooit met mijn kinderen onderhandeld, net zomin als mijn ouders dat met mij deden. Gewoon doen wat je opgedragen wordt, dat is het gezonde principe. Anders voedt je niet op maar kweekt onhandelbare en onmogelijke exemplaren.
Als we nou gewoon die kinderen laten. Waarom is een jurk voor meisjes?
Waarom is lang haar voor meisjes?
Gewoon onzin. Wees blij dat hij zo zelfverzekerd is. Was mijn jongste zoon helaas niet toen hij op ballet zat, wat hij hartstikke leuk vond, maar op de kleuterschool door vriendjes er fijntjes op gewezen werd dat dit voor meisjes was, wilde hij niet meer.
Alle volwassenen niets is voor jongens en alles is voor jongens!
wat een geweldige zoon heb je, ik heb een soortgelijke ervaring met mijn zoon. bij zijn geboorte bleken zijn voetjes halverwege naar binnen te staan, in een soort rechthoek. in overleg met dokters kon dit met de groei naar de goede kant ‘gezet’ worden. zo gezegd zo gedaan. hij kreeg op maat gemaakte schoenen en droeg die met plezier, zonder pijn. later kwam schoen links aan de rechtervoet en andersom. hier kreeg hij nogal wat commentaar op. kon hem niets schelen. inmiddels was hij 5 jaar en mocht ‘gewone’ schoenen gaan dragen. wij naar de kinderderschoenenwinkel. het eerste paar dat hij zag was knalroze met wat lichtblauw. hij was er helemaal weg van en wilde geen ander paar meer passen. ik hem uitgelegd dat hij deze schoenen mocht, maar ik zou niet de volgende dag een paar andere gaan kopen. en wat gebeurde? toen we thuiskwamen en het buurjongetje hem met zijn knalrose schoentjes uit de auto zag komen, zei zoon ik heb nieuwe schoenen, mooi hé! buurjongen vond die ook prachtig. en de volgende dag op school herhaalde zich dit zich. ieder kind vond ze ook mooi. soms maken we ons druk over iets waar kinders heel anders tegen aan kijken. hoewel ik me realiseer dat schoenen anders zijn dan een jurk, en het niet altijd simpel is om hiermee om te gaan, zou ik het zelf ook nooit verbieden. hij heeft blijkbaar een zeer duidelijke mening. geen meelopertje dus, wat ook enorm veel leed kan besparen, wat een kanjer van een kind!
Prachtig!!! Waren er maar veel meer Gijsjes op de wereld, dan zou de wereld er een stuk mooier uitzien. Een nieuwe tijds kind💕❤
Geniet alsjeblieft van jullie Gijs en laat je zorgen los. Het meeste waar jij je zorgen om maakt pakt toch 99% van de gevallen anders uit en jouw stress en zorgen draag je anders over op jouw heerlijk onbevangen kind.
Hij is lekker zichzelf en heeft nu al bewezen dat hij zich prima redt. En de klasgenootjes zullen hem accepteren en prima met hem omgaan omdat hij is wie hij is en daar 100% achter staat
Tot niet zo lang geleden was het normaal dat jongetjes jurken droegen. Bekijk de oude schipper maar op na. Fantastisch hoe deze moeder haar zoon geen complex aanpraat
hoezo,verbieden???? We willen toch gender neutraal zijn?!?!? Dan is er geen verschil meer tussen jongen of meisje..Als jurken alleen maar voor meiden mag ,dan broeken alleen maar voor jongens.
laat hem gewoon zichzelf zijn, nog zo mooi!
heb het zelf meegemaakt…mijn kleinzoon wil een meisje zijn al van zijn 3jaar en is nu bijna 9jaar….er zijn daar in de klas weinig reacties op geweest, zijn naam is veranderd van Lewis naar Louise! Er moet nog wel een heel traject afgelegd worden en het zal niet altijd rozegeur en maneschijn zijn maar dat komt goed!
Ik zag hier laatst een documentaire over op canvas, Belgische zender, genaamd Petitte fille’
Heel gelijkaardig met dit verhaal. Zeer mooi en ontroerend hoe de ouders ermee omgaan.
Een aanrader om te kijken.
Geweldig en wat een mooie manier om te zijn wie je bent
Voor hem bestaan de stigmatiseren hokjes niet
U heeft een geweldige zoon laat hem gewoon zijn wie die is
wauw hoe knap van jullie én hem! Gewoon lekker zijn wie je bent en je verder niets aantrekken van de rest. ik begrijp de vragen en zorgen in jouw hoofd, maar zolang hij er geen zorgen over heeft in zijn hoofd is dat toch fantastisch! Openheid als ouder gaat hem alleen maar helpen makkelijker zijn weg te vinden en gelukkig te zijn en blijven ipv andersom. Been there, done that. Zelf ben ik ervan overtuigd dat op deze manier wel meer mensen dit voorbeeld gaan volgen en zal hij zeker weten niet de enige zijn.
oh wat een heerlijk kind!! voor Gijs is het doodnormaal. Zolang hij zelf geen last heeft van de opmerkingen lekker zichzelf laten zijn. de kinderen uit zijn klas zullen binnen no time het ook normaal gaan vinden.
Bescherm, je kind en laat hem gewoon een broek dragen !! Het,is nog een baby, die hebben nog geen eigen mening van kleding,en weten al helemaal niet hoe zich te kleden, kind ,gaat flink gepest worden in een jurk, echt niet doen!!!
geweldig dat jullie hem laten zijn wie hij is. het feit dat hij zo goed reageert op al die opmerkingen wil zeggen dat julle hem een warme veilige opvoeding geven zodat hij genoeg zelfvertrouwen heeft. zl is nu 20. kwam laatst met de opmerking dat hij zwarte eyeliner zo mooi vind, en dat wil proberen. waarom niet dan
lekker laten gaan. iedereen mag zijn wat hij of zij wil. dat de maatschappij hier maar aan went!!!
Geweldig dit, wat goed dat je naar je zoontje luisterd. Ik zou heel trots zijn op hem. Wat later komt is voor later. Komt ook wel weer goed.
Marijke ,
Mevrouw: u zegt hij is nog een baby. Sorry hoor, nooit gehoord van verschillende ontwikkelingsfases? Baby, peuter, kleuter.
babyspeelgoed, peuterspeelgoed en speelgoed voor kleuters.
U geeft uw kleuter dus nog steeds babyspeelgoed, ( en ook nog borstvoeding of flesvoeding )
Wat erg vindt ik dit.
Een kind maakt verschillende ontwikkelingsfases door, ook wat betreft taal en het vormen van een eigen mening .
Jammer dat niet iedereen zijn of haar kind zichzelf kan laten zijn. Gelukkig bieden jullie een veilige omgeving voor hem!
Blijkbaar heeft Ronald (toch een man die reageerde) het blijkbaar moeilijk om zich in de positie van zo’n kind te plaatsen.
Waren het maar allemaal zo’n ouders zoals jullie met je zoon doen! Dan zouden er onder de lgbtqi+gemeenschap véél minder zelfdodingen zijn.
Prachtig vind ik dat. Volgens mij zouden er meer Gijsjes moeten zijn. De jongentjes zitten in een tijdsfase waar zo’n honderd jaar geleden de meisjes en vrouwen zaten. Ik bedoel dat het toen de periode was waar meisjes en vrouwen zich stapvoetsgewijs in een lange broek hesen. Die zullen toen ook wel links en rechts kritiek op hun kleding gekregen hebben. (net zoals de jongetjs van nu
trouwens, Judith heeft het ook al aangekaart, en daar ben ik het volledig mee eens. jongens zoals Gijs, die zouden het beeld van jurkdragende jongens terug in de wereld kunnen brengen. Net zoals vroeger in de jaren 40 / 60 van vorige eeuw, maar toen droegen kleine jongetjes ook jurkjes, maar…dat was meer uit voorzorg omdat er toen nog enkel van die katoenen luiers waren waar de plas gewoon doorliep en dan was het luierwisselen veel makkelijker
Geweldig hoe je dit oppakt en ermee omgaat, dikke duim, TOP 😀
Ter info :
Je hoeft geen homo te zijn als je jurken of rokken draagt.
Tevens bestaat er ook niet zoiets als crossdressing “travestie”, het is een sprookje (mensen hebben deze sociale constructie zelf ooit eens uitgevonden in een duister patriarchaal verleden, een verzinsel) kleding heeft geen geslacht.
Er is geen heren- of dameskleding, alleen kleding. Kleding heeft mogelijk ook niets te maken met genderdysforie (dit is pure stigmatisering op basis van vooroordelen). Oordeel alsjeblieft niet op basis van onwetendheid! Bedankt 🙏