Mijn dochter was extreem vroeg, 9 jaar en al ongesteld

Mijn dochter was altijd snel in haar ontwikkeling. Ze sprak snel haar eerste woordje. Ze was jong toen ze de eerste stapjes zette. Ook op school pakte ze de stof in hoog tempo op. Toen ze ruim 8 jaar was, begonnen haar borsten te groeien. “Ze is er snel bij”, grapte ik tegen mijn man. Ik zelf was 14 jaar toen ik ongesteld werd. Met dat in mijn achterhoofd, had ik verwacht dat haar ongesteldheid nog lang op zich zou laten wachten. Ik kreeg ongelijk.

Nora was een paar maanden 9 jaar

Ze gaf aan dat ze buikpijn had. Het was gelukkig weekend. Ik zei: “Misschien heb je een griepje of iets anders te pakken. Ga maar lekker op de bank liggen.” Nora zuchtte, pakte de afstandsbediening en installeerde zich met 3 kussens op de bank. Met een schuin oog las in mijn tijdschriftje. Het was 11.00 uur. “Heb je wel gegeten vanochtend?”, vroeg ik. Ik had eerlijk gezegd niet zo opgelet bij het ontbijt. “Ja”, antwoordde Nora, “een boterham met kaas en chocoladepasta”. Dat kon het dus niet zijn.

Ze vroeg op een gegeven moment om een paracetamol

“Is de pijn zo erg?”, vroeg ik. “Een beetje”, zei Nora. Een blindedarmontsteking flitste er door mijn hoofd, maar dan zou ze echt wel meer pijn hebben. Ik gaf haar een paracetamol en een glas water. Ze zapte druk verder. Ineens kreeg ik een ingeving. “Wanneer heb je voor het laatst gepoept?”, vroeg ik. “Eergister”, antwoordde Nora. Dat was het. Trots stuurde ik Nora naar de wc.

Na 5 minuten hoorde ik gehuil vanuit de wc komen

Het was Nora. Ik dacht dat er ontlasting vast zat en ik kreeg gelijk de rillingen. Ik rende naar de wc. Daar zat Nora in tranen. “Wat is er?”, vroeg ik. “Ik bloed”, zei ze. Ik had nog steeds niet in de gaten dat ze ongesteld was. “Heb je gepoept? Was het te dik? Deed het pijn?”, bestookte ik Nora. Ze schudde haar hoofd en zei: “Mam, ik ben ongesteld geworden”. Ze stond op, knuffelde me en huilde tranen met tuiten. Ik lachte. “Menstrueren is nooit leuk”. Diep van binnen was ik zó verbaasd. Nora was zo ontzettend jong. Ik legde haar uit dat het 5 tot 7 dagen kan duren en haalde een maandverband uit de badkamer. Ik vertelde dat ze dat om de 4 uur moest verwisselen.

Op de bank bleef ze huilen

Ze vond het voor schut. “Niemand in mijn klas is ongesteld”, zei ze. “Dat weet je niet zeker”, kaatste ik terug. Ik zei dat ze er trots op mocht zijn. Ze hoefde zich niet te schamen. Sterker nog: we gingen het vieren. “Lunch in de stad”, zei ik blij. Dat vrolijkte haar al snel op. Onderweg vertelde ze dat ze bang was dat ze door zou lekken en dat iedereen het zou zien. “Daarom moet je op tijd verwisselen en trek voor de zekerheid maar een donkere broek aan”, waren mijn tips.

Enige tijd later zaten we in een restaurant

Nora keek nog een beetje droevig. We bestelden 2 broodjes zalm, thee en koffie. Ik maakte een foto van mij en Nora en appte die naar mijn man met de tekst: “Twee vrouwen uit eten. (Nora is ongesteld geworden)”. Ik zou goud hebben gegeven, als ik toen het gezicht van mijn man kon zien in de boodschappenwinkel.