Ik ben gezond geboren, maar ga nu als dove mama door het leven

Ik ben in 1986 geboren als een gezond horende baby. Op dit moment woon ik alweer bijna 5 jaar,samen met mijn man Eko en twee jongens van bijna 8 en 4 jaar oud, Cason en James. Mijn man heeft zijn eigen bedrijf aan huis en hij is zelf licht slechthorend. Ik heb zelf ook werk; persoonlijk begeleider bij een woongroep. Ik werk met dove bewoners en dove collega’s, en een paar horende collega’s die ook kunnen gebaren. Het is heerlijk om hier te werken, hier kan ik volledig mijn moedertaal gebruiken.

Ik werd gezond geboren

Ik ben doof met een CI (cochleair implantaat aan één oor). Ik was gezond geboren maar toen ik 9 maanden oud was werd ik heel erg ziek. Het bleek een hersenvliesontsteking (meningitis) te zijn. Ik werd opgenomen in een ziekenhuis en het had heel slecht kunnen aflopen. Gelukkig is het goed afgelopen, alleen ik ben wel doof geworden. Hierna gingen mijn ouders en paar familieleden op gebarencursus om te leren hoe ze konden gaan communiceren met mij.

Ik heb altijd speciale school gezeten

Ik heb van de peuterleeftijd tot het voorgezet onderwijs op een dovenschool gezeten. Vanaf dat ik 2,5 jaar was, ging ik elke dag met de taxi van naar school. Dat was bijna anderhalf uur heen en anderhalf uur terug, een erg lange schooldag. Gelukkig heb ik een ontzettend leuke tijd gehad op het SO en VSO (speciaal en voorgezet speciaal onderwijs). Ik heb er veel leuke herinneringen aan over gehouden, en een paar (nog steeds!) goede vriendinnen. Het was soms wel eenzaam, vooral in weekenden en vakanties. Ik had goede vriendinnen maar die woonden ook ver van school af, verspreid over Drenthe, Groningen, Friesland en Overijssel. Zo kon ik niet makkelijk afspreken of zomaar langs gaan om te spelen.

Dankzij mijn hulpmiddel kan ik weer iets horen

Mijn Cochleair implantaat is een apparaat dat aan dove kinderen en volwassen de mogelijkheid biedt weer iets te horen. Het is en blijft een hulpmiddel. Wanneer ik mijn CI uit doe, ben ik volledig doof. Met de CI kan ik redelijk veel horen. Maar ik kan zelfs met CI nog steeds niet telefoneren of communiceren in een groep. Toch kan ik prima één-op-één communiceren wanneer jij rustig praat en niet overdreven articuleert. Voor een vergadering, bijeenkomst of voorstelling van school zoek ik een gebarentolk. Meestal lukt dat wel, maar soms toch niet.

De gehoortest bij mijn oudste was emotioneel

Het maakte ons niks uit of onze kinderen horend of doof zouden worden. Toen bij mijn oudste in de eerste week de gehoortest werd afgenomen moest ik toch huilen toen bleek dat alles werkte. Best raar, want ik had altijd gezegd dat het mij niks uitmaakte. Ik denk toch dat het een bepaalde opluchting was.

Als dove gaat niet alles even soepel

Ik ben net als iedere andere moeder, alleen mijn gehoor is wat minder. Als dove weet ik uit ervaring dat er toch wat dingen zijn die niet soepel gaan. Dingen kosten wat meer energie. Als ik naar de huisarts moet is het soms een gedoe qua communicatie. Ik moet vaak om herhaling vragen wanneer ik iets niet begrijp. Als ik een belangrijk gesprek heb, regel ik daarom tolk. Maar dat brengt altijd extra werk met zich mee.

Tweetalige opvoeding in het gezin

Mijn jongens worden tweetalig opgevoed; gesproken Nederlands en de Nederlandse gebarentaal. En dat gaat goed. Zo vroeg mogelijk begon ik met gebaren. Mijn jongste James bleek wat minder goed te kunnen horen, omdat hij veel vocht achter trommelvlies had bij beide oren. Hij praatte nog niet voldoende als andere 3-jarigen. Maar omdat hij zo goed in gebarentaal kan communiceren, wordt hij niet boos of gefrustreerd. Wat dat betreft is het een voordeel.

Mijn oudste wil graag vertalen maar dat wil ik niet

Soms als ik ergens ben met twee jongens en iemand praat tegen mij, volg ik die persoon niet goed. Dan wil mijn oudste voor mij ‘vertalen’. Dat wil ik eigenlijk niet, hij doet dat onbewust en bedoelt het goed. Gelukkig is het nog nooit gebeurd dat mensen via mijn oudste praat, wel altijd rechtstreeks tegen mij. Dit wil ik niet hebben. Mocht dit gebeuren, dan spreek ik die persoon aan. Mijn kinderen moeten kinderen zijn. Niet mijn privé tolk. Voor de toekomst hoop ik dat we net zo’n gelukkig en hecht gezin blijven.

IRENE

Insta: beertje_86