Vlak voor de geboorte viel de hartslag van ons meisje weg

| ,

Laat je email achter via de roze button onderaan deze blog, dan krijg je een bericht zodra er een nieuw deel van deze reeks wordt geplaatst!

Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids & Kurken op Facebook te volgen.

Dit is deel 1 van een reeks.

Ik had een verhoogd risico op complicaties

We wilden al in het ziekenhuis bevallen, gewoon voor een veilig gevoel. Mocht er iets mis gaan dan waren we al in het ziekenhuis. Maar door zwangerschapscholestase in het laatste trimester moest ik bevallen op medische indicatie. In overleg met de gynaecoloog waar we onder controle stonden, zouden we maandag 25 januari worden opgenomen in het ziekenhuis. En dan maar afwachten of Noa (we wisten dat het een meisje werd) zichzelf zou melden of dat ze moesten helpen. Ze moest in ieder geval deze week geboren worden in verband met de zwangerschapscholestase, want hierdoor was er een verhoogd risico op complicaties in de laatste weken van de zwangerschap. Ik was op dat moment 37 weken zwanger.

Uiteindelijk werd ik ingeleid

Toch wel erg zenuwachtig kwamen we maandag ochtend 25 januari vroeg aan op de afdeling. We kregen een mooie kamer. Mijn man mocht gelukkig ook op de kamer slapen, op zo’n te kleine bedbank maar toch fijn. Noa had nog niet veel haast, dus werd ik een beetje geholpen. Zelfs met hulp ging het nog niet snel.

Noa haar hartslag viel weg

Donderdag 28 januari om 12.00 uur begon het dan toch en om 13.28 uur werd Noa geboren! Dat klinkt erg snel en makkelijk, maar zo verliep de bevalling niet. Net voor de geboorte viel haar hartslag ineens weg. We schrokken enorm. Ze konden de hartslag niet meer vinden op de CTG, er werd snel een elektrode aangebracht bij haar. Bij de geboorte bleek de navelstreng om haar hoofdje te zitten. Was dat de oorzaak van de verdwenen hartslag?

Ze huilde vreemd

Noa begon geluid te produceren. Ik weet nog dat ik zei: “Ze kinkt als een geitje.” Een vreemd schor geluid. Ik zal dit nooit vergeten. De verpleging reageerde hier niet echt op. Ik mocht haar even vasthouden en toen moest ze door voor de controles. Ze werd onder andere nagekeken door een kinderlongarts. Er werd wat achter het gordijn door de experts gepraat en toen werd Noa terug gebracht.

Toch in de couveuse

Wat een mooi gevoel was het om vader en moeder te worden van zo’n lief klein meisje. We waren gelijk verliefd op haar. Mijn man mocht vervolgens haar eerste flesje geven. Ze werd in een open bedje gelegd, maar moest na 15 minuten toch in een couveuse omdat haar temperatuur daalde. Ze kwam daar gelukkig goed op temperatuur.

Noa wilde niet drinken uit de borst

Omdat het met mij verder ook goed ging, mochten we onverwacht dezelfde dag al weg uit het ziekenhuis. We woonden op 30 minuten rijden van het ziekenhuis en om 19.30 uur waren we gewoon al lekker als gezin in ons eigen huis. Moe en ook best spannend voor onze eerste nacht samen gingen we naar bed. Toen het tijd werd voor Noa haar nachtvoeding, gingen we uit bed. Noa haar tongriempje was wat kort, daarom wilde ze niet drinken uit de borst. We hebben toen gelijk de keuze gemaakt om Noa uit de fles te laten drinken met gekolfde moedermelk van mij. Dan hadden we gelijk ook goed de controle hoeveel ze dronk.

Er bleek sprake van ondertemperatuur

Ik sjokte uit bed achter mijn man aan, ik was erg verzwakt. Noa wilde ook niet veel uit de fles drinken. Mijn man verschoonde haar omdat ik me niet lekker voelde en vond haar wel erg koud aanvoelen. We hebben toen gelijk de temperatuur bij Noa gemeten, deze was wel erg laag. Gelijk in een soort paniek hebben we de verloskundige praktijk gebeld. Ze zeiden dat we er maar een paar extra kruiken bij moesten leggen en als het erger werd, we terug moesten bellen.

We volgden de instructies van de verloskundige op

We waren voor het eerst ouders geworden, misschien waren we overbezorgd? Dus terug naar bed. Mijn man had een naar onderbuikgevoel en deed voor de zekerheid de verwarming in huis op een hogere stand. Toen hij terug in bed kwam, zei ik: “Ik vind het niet gek dat ze koud is, ik heb het ook steenkoud.” Hij zei: “Je bent gek, het is 25 graden in huis.”

Ik bleek hoge koorts te hebben

Na een onrustige nacht met heel veel checks bij Noa, waar de temperatuur gelukkig niet verder zakte, kwam de volgende morgen al vroeg de kraamverzorgster en een paar tellen later iemand van de verloskundige praktijk. Noa wilde nog steeds niet drinken en begon geel te zien. En ik, ik bleek 41 graden koorts te hebben.

We moesten gelijk naar het ziekenhuis

Mijn man was vertrokken om Noa bij de gemeente aan te geven omdat het gisteren niet meer kon. Zodra hij terug kwam zei de verloskundige: “Pak maar een tas met spullen voor zowel je vrouw als kind. We hebben het ziekenhuis al gebeld, ze weten dat je eraan komt.” Bij binnenkomst van het ziekenhuis werd ik gelijk in een rolstoel gezet, want lopen kon ik niet meer. Noa werd naar de kinderafdeling gebracht. Hier verzwakte ik zo dat ik in een bed werd gelegd en de afdeling werd afgereden naar een ander afdeling.

Lees HIER verder.

JODIE

Laat je email achter via de roze button onderaan deze blog, dan krijg je een bericht zodra er een nieuw deel van deze reeks wordt geplaatst!

Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids & Kurken op Facebook te volgen.

Plaats een reactie