Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
Ik heb eerder op Bali gewoond
Wij zijn Jelita (32), Jeff (35), Nohea (6), Alaïa (3) en Nalu (1). We zijn geboren Amsterdammers, maar hebben ons altijd het meest thuis gevoeld in een warm en tropisch klimaat. Voordat we elkaar leerden kennen heb ik (Jelita) al voor langere tijd op Bali gewoond. Ik liep toen stage op de Green School en wist: “Op een dag ga ik hier weer wonen”.
Allebei onze roots liggen in Azië
Eenmaal terug in Nederland leerden we elkaar kennen in een Indonesisch restaurant. Cliché maar waar: het was liefde op het eerste gezicht. En op onze eerste date planden we een vakantie samen naar Bali, 3 maanden later. Allebei onze roots liggen in Azië; mijn opa en oma (Jelita) komen van Java en Jeff’s opa en oma zijn geboren op Seram (de Molukken). Voor ons beide voelt het hier op Bali heel erg als ‘thuiskomen’. Het klimaat, het eten, de cultuur, langzamer leven (pelan pelan, zoals ze hier zo mooi zeggen) en dichtbij het strand en de zee zijn; daar worden we gelukkig van. Dus we beloofden elkaar dat we hier op een dag samen zouden gaan wonen.
Een perfecte timing bestaat niet
Die droom duurde uiteindelijk langer dan we in eerste instantie dachten, want na de geboorte van Nohea (in 2018) ‘leek het geen goede timing’, wie kent het excuus niet? Driemaal is scheepsrecht, want vlak na de geboorte ons derde kindje Nalu (in 2023) realiseerden we ons; er bestaat niet zoiets als de perfecte timing. In januari 2024 zijn we dan ook echt verhuisd, dus we wonen nu (pas) sinds twee maanden echt op Bali.
De start op Bali was pittig
De eerste 1,5 week dacht ik echt: “Oh mijn hemel, wat hebben we gedaan”, maar dit kwam voornamelijk door de jetlag die met drie kleine kinderen echt wel even pittig was. Zij merkten ook dat dit anders was dan een normale vakantie en dat we nu wel echt ver zijn van familie. In combinatie met het tijdsverschil en wennen aan de warmte, maakte dat ze de eerste 1,5 week echt heel erg moesten wennen (lees: veel huilbuien en tantrums). Maar, gelukkig kunnen we inmiddels zeggen dat we echt zo ontzettend blij zijn dat we deze stap hebben gezet.
Onze kinderen ontwikkelen zich goed
De twee oudste gaan samen naar dezelfde school en we merken nu al dat hun Engelse woordenschat zich uitbreidt en ze al vriendinnetjes hebben, zo fijn. Ook krijgen ze dingen mee uit de Balinese cultuur. Zo hebben ze laatst bijvoorbeeld allemaal mooie versieringen gemaakt voor het Galungan feest. Ze beginnen de dag op school met yoga en meditatie (15 minuten, want het blijven natuurlijk wel kleine kindjes), maar het is zo tof om te zien dat ze dat ook mee naar huis nemen. Nohea doet nu bijvoorbeeld op eigen initiatief voor ze naar bed gaat ook regelmatig even yoga om, zoals ze zelf zegt: “Rustig te worden”.
We zoeken naar een eigen woning
Het vinden van een nieuwe woning hebben wij bewust vanuit hier op Bali gedaan. We wilden wel eerst kunnen zien hoe iets eruit ziet en niet op basis van enkel foto’s bepalen of we daar voor langere tijd wilden wonen of niet. We hadden voor de eerste maand een Airbnb geboekt en zijn pas toen we hier aankwamen echt actief opzoek gegaan. Ik kan me voorstellen dat deze manier niet voor iedereen werkt; je voelt toch wel enige stress want vooral met kleine kinderen wil je wel snel een fijne plek vinden. Maar ook dat is gelukt. Via een Whatsapp groep voor mama’s op Bali kregen we de tip voor een heel fijn huis in Kedungu. We hebben het vinden van een woning dus niet als moeilijk ervaren, wel hadden we ons verkeken op de woningprijzen. In vergelijking tot een paar jaar geleden zijn die namelijk wel enorm gestegen.
Je beslist niet alleen over jezelf, maar ook over je kinderen
Het moeilijkste aan het maken van de beslissing om te emigreren vond ik toch wel het gevoel van verantwoordelijkheid naar de kinderen. Je beslist ook over hun leven en gooit alles in een keer helemaal ‘overhoop’ (gevoelsmatig voor hun, in het begin). Nu we hier twee maanden zitten, kan ik echter zeggen; “Als je die droom hebt, ga ervoor!” Je geeft je kinderen zoveel door ze te laten zien dat je je dromen leeft. Naast dat je ze zo veel mooie ervaringen, groei en ontwikkelingsmogelijkheden geeft (naar mijn idee).
Drie tips die ik kan geven als je ook de droom hebt om te emigreren;
- Hak een knoop door. Als je eenmaal besloten hebt om er voor te gaan, dan ontvouwt het pad zich stap voor stap. Maar het begint wel met een keuze maken, een commitment naar jezelf (en je partner en/of gezin). Laat je niet tegenhouden door beren op de weg. Als je die keus eenmaal gemaakt hebt dan vind je wel een manier.
- Als je emigreert met kinderen dan zou ik in Nederland al beginnen met oefenen met de Engelse taal, het geeft ze zoveel extra zelfvertrouwen als ze zich al enigszins kunnen uitdrukken. Wij lazen af en toe Engelse boekjes voor het slapen gaan, en de app Duolingo voor kinderen is ook fijn.
- Bedenk dat niets voor altijd is; wat is het ergste dat er kan gebeuren? Als het niet lukt kun je altijd weer terug naar Nederland. Maar als je het niet probeert, dan leef je je hele leven met de gedachte: “Wat als we het wel geprobeerd hadden?”
We willen graag onze eigen restaurant openen
Nu we eenmaal gesetteld zijn in ons nieuwe huis en een ritme gevonden hebben in de dagelijkse dingen, is de volgende stap dat we aan het kijken zijn of we hier een restaurantje kunnen openen. Jeff heeft altijd in de horeca gewerkt en de droom gehad om hier iets voor zichzelf te beginnen. Kedungu is nog relatief rustig, dus op dit moment zijn we aan het oriënteren naar wat er hier mogelijk is!
Leuk als je onze avonturen volgt op onze Instagram.
JELITA
Insta: @onceuponasaturday_
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
