Het woord zegt al genoeg, FEESTdagen. Ik heb er altijd al een beetje een dubbel gevoel bij gehad, maar sinds dit jaar mijn dochter overleed, nog meer. In oktober begint het meestal al: het toeleven naar de decembermaand. Winkels en bedrijven spelen er op in. Je wordt platgegooid met advertenties en reclames over de feestdagen. Feestdagen, één groot feest.
Maar wat nou als dat niet zo is? Vanuit mijn werk als ervaringsdeskundige in de psychische gezondheidszorg weet ik dat het beeld ook heel anders kan zijn. Een depressie die versterkt wordt, omdat je geen familie hebt om die feestdagen mee te ”vieren”. Angst wat wordt uitvergroot door al die sociale gebeurtenissen en drukte. Meisjes met een eetstoornis wiens knoop in de maag nog veel groter wordt met het vooruitzicht aan dagen waarbij eten centraal staat. En sinds dit jaar kreeg het voor mij een hele nieuwe lading. Een lading die ik niemand gun. Feestdagen waarin familie centraal staat, terwijl je nooit meer compleet zult zijn. Wij verloren begin dit jaar onze dochter en velen met ons verloren dit jaar of eerder hun kindje. Foto’s van kindjes met een kerstmuts bij de boom, pakjes onder de boom, terwijl in jouw boom de gekregen kerstbal met gegraveerde naam van je overleden kindje hangt. Het ”enige bewijs” dat je mama bent van een prachtig kindje. Wij verloren één van onze tweeling, dus afgelopen feestdagen waren ontzettend dubbel. Een kindje met een kerstmuts onder de boom, maar ook een kindje die mist. Het is alsof met de feestdagen alles wordt vergroot. Ben je blij, dan ben je met de feestdagen extra blij. Heb je het goed, dan heb je het met de feestdagen éxtra goed. Maar ben je somber, dan kunnen de feestdagen je extra somber maken. En ook onze tweestrijd, de dubbele gevoelens, leken afgelopen decembermaand nog eens versterkt te worden.
Het kan zijn dat je dit leest, terwijl je een heerlijke tijd hebt had. Fantastisch! Het kan zijn dat je dit leest, terwijl je er een beetje tegenop zag, om wat voor reden dan ook. Omdat je iemand miste, omdat je niet lekker in je vel zat, omdat het financieel niet zo lekker ging, omdat er in je familiebanden wat verstoord was, omdat je bang, verdrietig, of somber was. Dat is ook oké. Misschien kun je uitzoeken wat voor jou prettig zou voelen op zulke dagen die zo uitvergroot worden. Want alles is goed. Het is oké om je dag zo in te delen zoals het voor jou het meest prettig of met minst vervelend voelt. Het is oké om in bed te blijven die dagen. Het is oké om je terug te trekken. Het is oké om te voelen wat je voelt. Geloof me, je bent daarin niet alleen. Ik wens het je toe, dat je het uit kunt vinden voor jezelf wat voor jou het beste werkt. Alle liefs vanuit mij, naar jou.
MARJOLEIN
