Corona of geen Corona, wij gingen toch naar Noord Italië

Vakantie of staycation? Dat is voor iedereen in Nederland dit jaar een veel voorkomend punt op de agenda geweest. Na heel lang willen en wegen besloten wij toch om op vakantie te gaan met ons gezin. Maar dan wel met de auto en we wilden in het geval van nood binnen één dag weer thuis zijn. Op aanraden van een aantal mensen om ons heen besloten we om voor het eerst in ons leven naar Italië te gaan. De eerste week verbleven we aan de Ligurische kust en de tweede week in de regio Piemonte. 

We vertrokken op vrijdagmorgen heel vroeg richting Italië en gingen vol goede moed richting Duitsland. De reis verliep voorspoedig en geheel volgens plan gingen we op tijd de grens met Zwitserland over. De kids hielden het tot hier nog goed vol. Zij waren tot deze tijd lekker spelletjes aan het doen, boekjes lezen en films kijken. 

Iedereen die richting Italië gaat weet dat je vroeg of laat door een lange tunnel moet. Op de heenweg stond de 17 kilometer lange Gotthardt tunnel op het programma. De wachttijden kunnen echt enorm oplopen voor deze tunnel heb ik me laten vertellen. Maar wij hebben uiteindelijk 40 minuten gewacht en dat is een prima score. Maar man, o man, wat een ongezellige rottunnel is dit: stinkend, bloedheet en donker. Ik was blij dat we eruit waren.

Onze eerste stop was vlak bij het Comomeer. Ik had een kleine bed en breakfast gevonden met een hele grote tuin. Gelukkig hadden ze ook een zwembad, dus de kinderen konden na uren in de auto zitten lekker uitrazen. Heerlijk! De volgende dag gingen we weer verder richting onze eindbestemming voor die eerste week. Alhoewel dat nog maar 300 kilometer rijden was, gaf de navigatie wel aan dat we daar ruim vier uur over zouden doen. Apart, want we gingen volgens mij alleen maar over de snelweg. Al snel kwamen we erachter waarom deze voorspelling klopte. Er was over een ruime 10 kilometer in de buurt van Genova maar één rijstrook beschikbaar. En dat schiet niet op in die bloedhitte op een zwarte zaterdag. Na ruim vier uur sturen, kwamen we aan bij ons eerste huis. Een prachtig ruim huis in een heel klein dorpje boven op hoge Italiaanse berg, ongeveer 10 minuutjes van de kust. We wisten dat we niet bij het huis konden parkeren, en dat we een stukje van 150 meter naar het huis moesten lopen. Maar we hadden ons niet gerealiseerd dat de straatjes in een bergdorpje vreselijk steil zijn. Het was dus elke dag een fitnessoefening om met strandspullen en boodschappen naar huis te lopen. Dit is me deze week vaak verweten door iedereen, maar eerlijk is eerlijk, het huis maakte veel goed.

Op het strand aan deze kust was alles erg goed geregeld. Er stonden overal ligbedjes die je moest huren en die stonden op gepaste afstand van elkaar. Normaal gesproken is het echt aan te raden om deze van te voren te reserveren, maar het was nu een stuk rustiger dan normaal. Dus wij gingen elke dag op de bonnefooi naar het strand en vonden altijd een plekje. Op het strand hoefde je geen mondkapje op, in de restaurants en supermarkten wel. 

Onze tweede stop was in de Piemonte, het truffelgebied van Italië. Wat een prachtige natuur had je hier! Overal wijnvelden en je keek in de verte uit op de Alpen. Hier hadden wij een appartementje op de begane grond op een verbouwde boerderij. Er was een zwembad en een trampoline, dus de kids vonden het helemaal prima. Hier maakten we wat meer uitstapjes, denk aan een wildpark, grote meren om in te zwemmen, mooie stadjes en leuke marktjes. Er waren ook genoeg dieren rond de boerderij zoals herten en er was overal fruit te vinden. Het wemelde wel van de wespen en horzels, dus je moest wel een beetje voorzichtig zijn. Ook in deze omgeving was het veel rustiger dan normaal, dat was wel duidelijk. Maar iedereen hield veilig afstand en was erg strikt met het gebruik van mondkapjes in openbare ruimten.

Na twee weken gingen wij weer richting Nederland, dit keer via de Sint Bernard tunnel. Deze is een stuk korter, maar je moet er wel voor betalen. Deze weg is helemaal top, wat een mooie uitzichten! We maakten een tussenstop in Heidelberg in Duitsland. Ook een echte aanrader, zeker met kinderen. 

Het noorden van Italië is prachtig! Dat heeft ons echt positief verrast. En we hebben ons geen moment onveilig of onprettig gevoeld in deze regio. Wij vonden juist dat de bewoners erg serieus om gingen met de maatregelen tegen verspreiding van het coronavirus. Het was erg sneu om te zien dat er zo weinig toeristen hun weg hebben weten te vinden naar dit land deze zomer. Dat is wel echt een harde klap voor de ondernemers die afhankelijk zijn van het toerisme.

Als ik dan toch een nadeel zou moeten noemen aan deze vakantie naar Italië: Muggen! Wat een muggenbulten hebben we gespaard de afgelopen twee weken. 🙂

X

NATASJA (klik hier voor haar instagram)