Arwen schrijft al een lange tijd een reeks op Kids en Kurken. Lees de eerdere delen (wel 28 stuks!) over de start van Jayme en Jonna HIER. Wil je alleen het meest recente stuk lezen? Dat kan hieronder.
Jayme krijgt het moeilijk en blaast veel slijm uit
Jayme is jarig
Het is 24 mei en vandaag ben jij jarig! We maken boven al de eerste cadeautjes open en daarna nemen we je mee naar beneden. Op de trap krijg je een beetje last van slijm. ‘Kap op’, zeg je, en dat doen we dan ook. Ik vind het zo knap dat je dit zelf kunt aangeven! We maken nog meer cadeautjes open en daarna gaan papa en oma naar hun werk toe. Wij blijven met Jessica en Jonna thuis. Even later komen opa en oma ook langs en krijg je nog meer cadeautjes. Wat een feest! Als de fysiotherapeut komt wil je perse op de mat. Dat doen we mét kap op.
De volgende dag gaan we met papa naar het tuincentrum om vissen te kopen voor je aquarium. Daar besluit je ineens dat je toch liever een rode bus wilt hebben. Je wilt geen vissen en wij mogen die ook echt niet uitkiezen voor je. In de auto terug naar huis moet ik er een beetje om lachen. Jij bent helemaal blij met je rode bus.
Het is 26 mei en vandaag krijgen we yogales. Je vindt het helemaal geweldig en geniet enorm van alles wat we doen. Rechtop wil je vandaag niet, maar je wilt wel op de wobbel. Wat lig je er ontspannen bij. Het is echt genieten. Voor jou, maar ook voor ons. Deze momenten zijn goud waard. Je sluit de les af met heerlijk kriebelen met veertjes. Het is zo’n fijne ochtend.
Een moeilijke ochtend
Het is zaterdagochtend 28 mei en we gaan straks richting Blijdorp. Je hebt het wel een beetje moeilijk deze ochtend. We doen beneden nog een keer de hoestmachine en toch ook even de kap op. Even bijkomen. Jij bent meteen je vrolijke zelf en zegt dat je naar dierenpark Amersfoort gaat. Papa en ik kijken elkaar aan, maar we vinden het allebei geen goed idee. Straks, als we de bus hebben. Dan gaan we wat verder van huis. We rijden weg in onze auto. Het hobbelt aardig in ons kleine straatje. Als we de bocht om gaan, krijg je ineens last van slijm. We moeten weer de hoestmachine gebruiken. ‘Terug naar huis!’, zeg ik tegen papa. We zetten de auto voor de deur en ik til je naar binnen. Vandaag even geen dierentuin. Wij blijven lekker thuis. In mijn hoofd baal ik wel een beetje. Waren we maar gisteren gegaan.
Het is zondag 29 mei. Vandaag sluiten we de feestweek af met een pannenkoekenkar in de straat. Ik durfde vanmorgen niet te zeggen dat je naar buiten zou gaan, maar je wilde zelf. Een uur lang neem jij van iedereen cadeautjes in ontvangst. ‘Nog een cadeautje!’, roep je, ‘openmaken!’. Ik vind het helemaal geweldig en ik ben zo blij dat we zo hebben uitgepakt. We hebben deze week echt jouw leven gevierd. Wat zijn we blij en dankbaar met elke dag die we samen zijn.
Een wisselende week
Het is 30 mei en we hebben een beetje een kater van de heftige feestweek. Jonna is echt ziek en heeft koorts. Ik ben helemaal gesloopt van alle prikkels. Papa is naar werk toe en jij ligt lekker filmpjes te kijken. Vandaag doen we rustig aan. Als Jessica er is spelen we met zijn vieren op de mat. Jij ligt lekker op je buik en kijkt samen met Jonna naar boekjes. Fijn zo’n maandag.
De volgende dag is een dag zoals alle andere dagen. In de ochtend heb je fysiotherapie en daarna gaan we buiten wandelen. Het is best fris voor de laatste dag van mei en je hebt je wollen winterjas aan. Vlak voordat we naar buiten gaan besluit je dat je een appel wilt vasthouden. Ik moet er om lachen en geef je een appel. Je hebt hem de hele tijd vast. En als je je zin zou krijgen, zou je hem zelfs mee naar bed nemen voor een middagslaapje.
Het is 1 juni en vandaag voel je je weer niet zo lekker. Ik baal een beetje, want morgen moeten we voor controle naar het ziekenhuis in Rotterdam. De afspraak is al verzet en het is zo druk dat ik niet weer wil afbellen. Uiteindelijk ben ik de hele dag zo druk bezig dat ik niet eens tijd heb om af te bellen. Ik besluit om de volgende ochtend aan te kijken. Wie weet voel je je weer beter en kunnen we gewoon gaan.
Ondanks dat de hoestmachine nodig is, gaat het goed met je
De volgende ochtend zijn we al vroeg op weg naar Rotterdam. Je had wel een extra hoestmachine sessie nodig, maar eigenlijk gaat het gewoon hartstikke goed met je. In het ziekenhuis kopen we eerst een ballon van een treintje. Tsjoeketsjoeketsjoek. Op naar het volgende station. We hebben veel afspraken en het duurt allemaal heel lang. Maar gelukkig gaat alles goed met je en zijn de uitslagen ook prima.
‘s Avonds in bed trekken we een kaartje, zoals we elke avond doen. Ik geniet zo van de blik op je gezicht als je een dier trekt die je leuk vindt. En anders zeg je gewoon ‘andere kaart’ en trekken we een nieuwe. Net zolang totdat jij de kaart hebt die je wilt hebben. Dan hou je die de hele avond vast. Vandaag heb je besloten dat je ook mijn kralenketting wilt hebben. ‘Vasthouden’, zeg je. Is goed hoor liefje. Hou jij mijn ketting maar vast.
Nieuwe spalkjes
Het is 3 juni en vandaag krijg je dan eindelijk echt je spalkjes. Ze zijn prachtig geworden en ze zitten heel mooi. Voor je beenspalken moeten we eigenlijk maillots hebben, dus die bestel ik meteen. Je armspalken kan je meteen aan tijdens je middagslaapje. Eerst een kwartiertje en dan bouwen we langzaam op. Aan het einde van de middag zit je ook nog in je rolstoel. Wat verandert er toch veel in ons leven. Nieuwe spalken, een nieuwe rolstoel en straks ook een nieuwe bus.
Twee dagen later ben je weer niet zo lekker. Jonna is ook heel hangerig, dus we gaan vroeg naar bed. Het is een beetje een gekke maand. Ik merk aan mezelf ook dat mijn energie alle kanten op gaat. De ene dag voel ik me prima en de andere dag ben ik niet vooruit te branden. Gelukkig is het Eerste Pinksterdag en hebben we morgen nog een herkansing. Nóg een vrije dag samen met papa. Hopelijk gaan we dan weer even op avontuur.
ARWEN
