Ik kreeg vage klachten
Ik merkte al een tijdje dat ik niet lekker in mijn vel zat. Ik had van die vage klachten waarvan ik dacht: “Als ik hiermee bij de huisarts kom, gaan ze zeggen dat ik overspannen ben”. Maar zo voelde ik mij helemaal niet. Ik had klachten zoals heel vermoeid wakker worden, in de avond snel moe, hartkloppingen alsof mijn hart ineens dubbel sloeg, gevoel van haastigheid, down stemming, geen zin in seks, af en toe steken of druk op de borst, gespannen kaak, drukgevoel aan de achterkant van mijn longen, ineens zwart voor mij ogen zien en veel vaker van die migrainewormpjes in mijn zicht. Zoals je al leest een hele lijst. Maarja ik had in januari dat jaar ook een slechte uitslag gekregen van mijn bevolkingsonderzoek van mijn baarmoederhalstest. Toen had ik de schrik van mijn leven, want mijn zus had baarmoederhalskanker gehad. Ik bleek het laatste voorstadium te hebben, CIN 3, en moest hiervoor geopereerd worden. Door telkens die flubbertjes in mijn zicht vond ik het toch nodig een afspraak te maken met de huisarts. Misschien eerst maar eens even mijn bloed laten checken.
De huisarts zei letterlijk: “Maak je maar niet druk”
De volgende dag belde de arts al op: ‘”Alles is goed” . Nou, dat was in ieder geval een hele opluchting. Maar shit, ik voelde sinds een paar dagen ineens een grote schijf bovenin mijn rechterborst. En dat was ik nou net vergeten te vragen. Hoe meer ik eraan ging zitten hoe zenuwachtiger ik ervan werd. Ik maakte opnieuw een afspraak bij de huisarts. De huisarts kon goed begrijpen dat ik dit even wilde laten checken en heeft grondig gevoeld aan beide borsten. Hij voelde het ook. Links voelde hij ook van alles. Gezien mijn leeftijd (30) verwachtte hij dat het een cyste was, maar hier moet ook wat aan gebeuren, dus heeft hij mij doorgestuurd naar het ziekenhuis voor een mammo- en echografie. Met de deur in mijn hand zei de huisarts nog na ‘Maak je maar niet te druk’ . De afspraak kon al snel plaatsvinden.
De echoscopiste meette vlekken op, dat was geen goed teken
Ik reed alleen naar het ziekenhuis, want ik ging er van uit dat het niks bijzonders was. Ik werd opgehaald om naar de radioloog te gaan. Eerst een echografie. Ik moest liggen op een bed en met hetzelfde apparaat als bij een zwangerschap, werd er gekeken naar het weefsel in mijn borsten. Ik kon een beetje meekijken op het scherm. Op een gegeven moment zag ik dat de arts een paar zwarte vlekken aan het opmeten was. ‘ Volgens mij is het geen goed teken als ze vlekken gaan opmeten’, dacht ik nog. Allebei de borsten en oksels werden bekeken. Ik mocht doorgaan naar de andere kamer voor de mammografie. Best wel spannend, want je hoort daar altijd van die horrorverhalen over. De arts zei voordat ik naar de andere kamer ging, dat hij mij daarna nog even terug wilde zien voor een biopt. Ook zo’n lekker vooruitzicht. De mammografie viel mij gelukkig reuze mee. Naast dat het niet comfortabel was, deed het mij totaal geen pijn. Terug naar de vorige kamer. Ik mocht weer gaan liggen. Er werd een biopt afgenomen. Ook probeerde hij weefsel uit mijn oksel te halen, maar dat kostte behoorlijk wat moeite. Het mislukte twee keer. Toen ik bij de arts een beetje probeerde te vissen over de uitslag, ‘loog’ hij tegen mij door te zeggen dat ze zo niet zoveel kunnen zien. Maar vervolgens wist hij niet hoe snel hij uit de kamer moest gaan en mij succes te wensen. Ik snapte het ook wel. Ze kunnen niks met zekerheid zeggen voordat het weefsel door een patholoog is bekeken en je zal maar een verkeerde diagnose meegeven.
De huisarts zei: “Oh Renee, het is niet goed
Ik was klaar en appte naar huis dat ik er geen goed gevoel over had. Toch ging het leven weer door en ging ik met mijn zoontje van twee in de tuin spelen. We sprongen op de trampoline bij het huis van mijn moeder. Springend zie ik ineens op mijn horloge een telefoontje binnenkomen. Het was de huisarts. Ik sprong als een gek van de trampoline af en rende naar mijn telefoon. ‘Hi Renee, met dokter Schouten. Heb je de uitslag al gekregen?’ Uhm nee, er stond een afspraak voor dinsdag met de oncoloog-chirurg voor de uitslag. ‘Oh… Renee, het is niet goed…..’
Vanaf hier vertelt Renee haar met vlogs. Iedere dag komt er een nieuwe vlog op Kids en Kurken. Bekijk hieronder deel 1.
#1 VLOG: MIJN BORST HEEFT KANKER | Zullen er uitzaaiingen zijn? De uitslag
RENEE
