Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
Linda schrijft een reeks op Kids en Kurken over haar drieling. Lees eerst de eerdere delen.
Deel 1: Ik stopte met de pil maar een menstruatie bleef uit
Deel 2: Onze laatste poging en laatste zwangerschapstest
Deel 3: De gynaecoloog stelde reductie voor bij onze drielingzwangerschap
Deel 4: De gynaecoloog geeft met 27 weken drielingzwangerschap aan dat de ontsluiting al 5 cm is
Deel 5: Met 27 weken wordt mijn drieling geboren
Met een camera kunnen we meekijken
Maud blijft wat meer ondersteuning nodig hebben dan haar zussen en gaat wat omhoog in haar ondersteuning. Gelukkig komt Leroy weer deze kant op. Ik vind het toch allemaal zo spannend om daar in mijn eentje te zijn. We verblijven nu nog in het geboortehotel wat aan het ziekenhuis vast zit, zodat er een plekje geregeld kan worden om naar het Ronald Macdonald huis te kunnen. Zo kunnen we dicht bij de meiden blijven. We kunnen zo vaak en zo lang als we willen naar de meisjes toe, maar helaas is alles op één zaal en kunnen we niet in dezelfde ruimte met ze slapen. Wel kunnen we altijd via een camera naar ze kijken die op de couveuse gericht is. Elke keer als we aankomen kijken we op het bord wie er op dat moment voor onze meisjes zorgen. We zitten dan bij de couveuses en horen dan meestal als de visite is geweest hoe het de nacht is gegaan en hoe ze het doen.
We worden erg goed betrokken
Ze hebben graag dat wij elke week minstens één keer mee doen met de visite die de artsen en verpleegkundigen met elkaar hebben. Je spreekt dit van te voren af wanneer en hoe laat. Ook wordt er van je “verwacht” dat je helpt met de verzorging. Iets wat toch wel erg spannend is met zulke kleine meisjes en zoveel draadjes. Maar ze zijn geweldig in het Sophia en ze helpen ons om het op een gegeven moment zelf te kunnen doen. De meisjes hebben nog geen kleertjes aan en kunnen ook nog niet gewassen worden. Dit wordt met gaasjes en een klein beetje ‘water’ gedaan.
Zoveel mogelijk kolven
Het is zo fijn dat mijn borstvoeding goed op gang komt en ik zo alvast een voorraadje kan aanleggen voor ze. Eigenlijk hebben ze vanaf het begin mijn voeding gekregen, maar dat begon ook maar bij 1 ml per 4 uur. Zo kan ik vast sparen voor de momenten dat het steeds meer zal gaan worden en er drie baby’s steeds meer melk willen. Ik kan dus alleen maar kolven omdat kunnen drinken nog helemaal niet is aangelegd als ze zo klein zijn. Dat komt pas met 36 weken als ze de goede reflexen daarvoor krijgen.
Een kleine terugval voor Yinthe
Eigenlijk hebben we gelukkig bijna geen tegenslag, op één moment na. Ik vond dat Yinthe minder goed reageerde dan normaal. Ze hadden haar waardes gecontroleerd en er was iets van ontstekingswaarde te zien in haar bloed. Gelukkig pakte dit snel goed uit en was ze weer zoals we haar kenden. Het is heel gek maar als snel hadden we door hoe dat ze waren. We moesten dit ook noteren in een boek aan de hand van verschillende vragen en een score. Ook schreef ik in de schriftjes van de meiden soms wat op als er wat was gebeurd of hoe trots ik op ze ben. De verpleegkundigen schreven er ook af en toe wat in. Deze boekjes zijn nog steeds zo waardevol voor me, en kan ik nog steeds niet met droge ogen lezen.
Het voelt als een stapje dichtbij huis
We leerden hoe we ze zelf sonde voeding konden geven als we lekker lagen te buidelen met ze. We konden verhuizen naar het Ronald Macdonald huis en dat voelt toch weer als een stapje dichter naar huis. Dit is ook als een soort studentenhuis. Je hebt je eigen kamer met bed, stoelen, tv en badkamer en er is een gezamenlijke grote keuken. Je komt hier wat meer in contact met andere ouders en ben je even niet zo alleen. Er moet wel gewoon zelf voor je eten en drinken gezorgd worden, maar omdat wij verder geen auto bij ons hebben komt mijn zusje om met mij boodschappen te doen. Dit is weer even zo’n andere wereld, het leven met zoveel mensen op straat en in de winkels. Bij ons lijkt het even stil gestaan te hebben en kennen op dat moment alleen het ziekhuis leven en het ziekenhuis eten (gatsie). Maar er gaat een moment komen dat we hopelijk ook weer dichter bij huis zullen zijn met de meiden en wij weer naar huis kunnen gaan.
Kerst in het ziekenhuis
Er toen kwam de vraag hoe wij het straks voor ons zagen. Als de meiden sterk genoeg zijn en ze overgeplaatst kunnen worden naar een ander ziekenhuis dichter bij huis maar niet allemaal tegelijk. Ik kon me het niet voorstellen om dan weer uit elkaar gehaald te worden. Maar toch zou dat moment dichterbij komen want de meiden mogen van de Intensive Care naar de High Care toe. Gelukkig hebben we weer drie plekjes naast elkaar en blijven de zussen lekker bij elkaar. Kerst “vieren” we ook in het ziekhuis. Het ziekenhuis zelf is zo mooi versierd. Ik ben echt een kerstmens en mijn moeder zorgt voor een kerstboom voor bij ons op de kamer. Mijn moeder en zusje hebben van alles thuis klaar gemaakt en in zilverfolie mee genomen om alles warm te houden. Ze hebben van alles mee genomen aan eten en drinken en zelfs cadeautjes. We zitten beneden in de grote hal van het Erasmus ‘s avonds. Er is bijna niemand maar wauw dit is toch wel heel bijzonder om zo kerst te vieren met elkaar. Al had ik het heel fijn gevonden als ze de meisjes ook allemaal zouden kunnen zien. Maar helaas lijkt dat nog ver weg vanwege corona.
Mijn grootste wens
Niet veel later is het dan ook oud en nieuw. Vrienden van ons komen die dag langs in het Ronald Macdonald huis en eten gezellig met elkaar sushi. Ze gaan weer op tijd naar huis omdat we onze eerste keer oud en nieuw graag als gezin willen vieren. We gaan naar de meisjes toe die lekker in hun “huisje” liggen te slapen en kijken samen uit het raam hoe het 0.00 uur wordt en het vuurwerk om ons heen wordt afgestoken. Wat is dit bijzonder 2020, het jaar waarin we eindelijk zwanger waren en ook het jaar is geworden dat we echt papa en mama zijn geworden. Mijn grootse wens voor het nieuwe jaar is dat mijn meiden sterk genoeg worden en lekker mee naar huis mogen om daar de mooiste herinneringen te mogen maken.
Lees HIER het vervolg.
LINDA
Insta: drielingmoederlinda
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
