Ik raakte ernstig gewond na mishandeling door mijn vriend

| ,

Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.

Abonneer je op deze reeks via de roze button onderaan deze blog, dan krijg je een berichtje zodra er een nieuw deel wordt geplaatst!

Lees een ander deel: Mijn ex zette een mes op de keel van mijn zoontje

Ik raakte ongepland zwanger

Al vrij snel nadat we elkaar leerden kennen, woonden we samen in mijn kleine flatje. We wilden samen een leven gaan opbouwen. Het was echter niet de bedoeling dat ik zo snel zwanger raakte. Het was nog veel te vroeg en ook helemaal niet verstandig in dit kleine flatje. Dat nam niet weg dat we wel dolblij waren dat we ouders werden.

Hij wilde seks, maar dat wilde ik helemaal niet

Ik was veel misselijk en moe de eerste maanden wat natuurlijk erg vervelend was. Het hoorde erbij dacht ik en ik probeerde meestal dan ook lekker vroeg op bed te gaan liggen en mijn rust te pakken. Op een avond ging ik vroeg naar bed. Ik was zo moe dat ik al op de bank in slaap viel en besloot lekker naar bed te gaan. Mijn vriend zat nog lekker op de bank aan zijn biertje en zei liefkozend: “Ik kom je straks wel lekker vast houden schatje.” Binnen enkele ogenblikken val ik als een blok in slaap. Ik weet niet hoe lang ik had geslapen, maar plotseling werd ik wakker van zijn handen op mijn lichaam. Ik wilde niet wat hij wilde. Ik wilde geen seks. Ik wilde slapen.

Mijn vriend gaf mij onverwacht een harde klap

Hij dacht daar anders over en probeerde mij over te halen. Boos stapte ik uit bed. “Nee is nee zeg ik toch! Ik ben moe en misselijk. Laat me gewoon slapen!”, riep ik. Opeens stond hij voor mijn neus met een woedende blik en vertelde me dat hij nu zin had in seks. Ik schrok van zijn woeste blik en ik deed een stap achteruit. Hij deed juist een stap naar voren en stond nu neus aan neus met mij. In een opwelling duwde ik hem van mij af. Ik was boos dat hij mij wilde dwingen. De klap die ik kreeg, zag ik niet aankomen. Erg stevig op mijn voeten stond ik niet, dus ik zwaaide achterover en viel het grote glazen aquarium in. Er zaten geen vissen in, maar muisjes. Beduusd bleef ik zitten met het glas dat in mijn billen en benen stak.

Het bloed stroomde over mijn benen

Mijn vriend schrok zich kapot en wilde mij omhoog helpen, maar ik was boos en duwde hem weg. Voorzichtig kwam ik zelf omhoog. Terwijl ik dat deed, stroomde het bloed van mijn benen af. Overal had ik flinke sneeën. Het bloedde gigantisch. Ik schrok van de hoeveelheid bloed en ik riep naar hem snel verband te pakken en het er tegen aan te drukken. Samen plakten we alles dicht en ben ik terug naar mijn bed gegaan. Naast me lag hij te huilen hoeveel spijt hij ervan had en dat hij dit nooit had mogen doen. Hij hield een hele smeekbede. Ik geloofde hem, trapte erin en vergaf hem. Ik zocht de schuld bij mezelf.

Ik viel flauw

De volgende ochtend zouden we naar zijn ouders gaan. We stonden te wachten bij de bushalte. Ik was niet lekker: mijn sneeën deden pijn. Plotseling viel ik weg. Ik werd wakker met twee ambulancemedewerkers voor mij op de grond. Ik snapte er niets van. Ik greep direct naar mijn buik. “Is er iets gebeurd met die kleine?”, vroeg ik me af. Met de snelheid van het licht waren we in het ziekenhuis. Mijn zus en moeder waren daar ook. Ze keken mij verschrikt aan en vroegen wat er gebeurd was. Ik had zelf geen idee. Ik zat verdwaasd voor me uit te staren.

De arts kwam mij onderzoeken

Ze trok mijn t-shirt omhoog, controleerde mijn buik (en de baby) en keek naar mijn rug. Het werd stil. Ze vroeg wat er gebeurd was. “Waarom draag jij zoveel pleisters?”, vroeg ze. Ik loog dat ik was gestruikeld en vervolgens in een glazen bak was gevallen. Ik probeerde haar zo strak mogelijk aan te kijken. “Zou ze het geloven?”, dacht ik. 

Ik moest de perfecte vrouw zijn van mezelf

Niet veel later mochten we weer naar huis. Mijn vriend stapte per direct op de bus en ging alsnog het hele weekend naar zijn ouders. Daar zat ik dan, helemaal alleen in ons kleine flatje. Mijn gedachtes vlogen alle kanten op. Ik vroeg mezelf af of dit wel de juiste keuze was. “Had ik niet beter eerlijk moeten zeggen wat er gebeurd was? Zouden ze mijn leugen serieus hebben genomen? Zal dit vaker gaan gebeuren? Wat kan ik doen zodat het nooit meer gebeurt? Waarom was hij zo kwaad op mij geworden?”, dacht ik. Ik moest van mezelf de perfecte vrouw zijn. Ook nu.

Lees HIER verder.

TRUUSJE

Ons verhaal is te lezen in mijn boek: Achter mijn voordeur

Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.

Plaats een reactie