Lees eerst deel 1: Met de 20 weken echo bleek dat bij één van onze tweeling de hersenbalk mist
Met 30 weken startte de bevalling
Maandag 12 december, ineens braken mijn vliezen bij een zwangerschapsduur van 30 weken en 4 dagen. In het ziekenhuis werd nog geprobeerd om de bevalling tegen te houden. Ook kreeg ik longrijpingsprikken. Een paar uur later voelde het toch of er van alles aan de gang was en bleek ik al 2 cm ontsluiting te hebben. Eerst werd er nog geprobeerd om voor een natuurlijke bevalling te gaan, maar na de hele ochtend en middag geprobeerd te hebben, werd er toch besloten om voor een keizersnede te gaan.
Jayden had een klaplong
Op dinsdag 13 december zijn Joann en Jayden geboren. Later hoor ik van mijn vriend dat er een hele hoop artsen paraat stonden om ze beide te helpen. Joann moest even op gang geholpen worden. Tijdens de tweede nacht werd ik gebeld; Jayden had een klaplong gehad. Hij kreeg een drain en had veel ondersteuning nodig bij zijn ademhaling. Dat was even flink schrikken maar gelukkig ging het al snel beter met hem.
Wat zijn we goed gesteund op de NICU
De weken op de NICU in het WKZ hebben wij, naar omstandigheden, als goed ervaren. Door de duidelijke uitleg en mogelijkheid om alles te vragen was er geen ruimte om zelf spannende dingen in te gaan vullen. Zelf hebben wij in het Ronald McDonald huis geslapen. Wat een prachtig initiatief is dat; de mogelijkheid om zo dicht bij je kindjes te kunnen blijven.
Na 2 weken mochten we al over naar een ander ziekenhuis
Na twee weken konden Jayden en Joann van de heftigste ondersteunings- en meetapparatuur af. Hierdoor konden we naar een ander ziekenhuis. Jayden mocht in de wieg, Joann nog in de couveuse. Na een week in Dordrecht mochten we eindelijk naar een ziekenhuis waar ik bij hen op de kamer kon slapen. Zo fijn om alle zorg zelf te kunnen geven aan je kinderen. Op een bepaald moment mocht ik ook zelf sonde voeding geven. Ik heb uiteindelijk ook ruim vier maanden borstvoeding gegeven. Dit heb ik afgekolfd en naarmate ze flessen gingen drinken ben ik dit blijven doen.
En toen waren we thuis met 4 kids
Na 3,5 week in Gorinchem mochten we naar huis. Op dat moment waren we in totaal ruim 6,5 week in het ziekenhuis geweest. Zo fijn om als gezin thuis te zijn. Ik had uitgestelde kraamzorg aangevraagd en een paar uur gekregen. Thuiskomen was direct een vuurdoop. We waren met zijn zessen thuis; twee baby’s, één van 1,5 en één van 3. Het ging als vanzelf, echt. Gewoon rustig blijven, dat is de enige optie.
Joann werd goed in gaten gehouden
Omdat Jayden en Joann te vroeg geboren zijn gingen wij niet naar een gewoon consultatiebureau maar naar de pre- en dysmatuurpoli in het ziekenhuis. De groei van Joann bleef behoorlijk achter. Joann kreeg ook echo’s van haar hersenen. Onwijs spannend waren deze momenten. Dit zou bepalend zijn voor haar en onze toekomst. En wat bleek: er was een normaal beeld te zien (op het missen van de scheidingsbalk na). Alles ontwikkelde zich ook naar behoren. Wat een geluk! Stel je voor dat we andere keuzes hadden gemaakt zoals aan ons voor werden gelegd… De arts besloot wel om haar op te nemen om te kijken waar het aan lag dat ze maar 45 gram was gegroeid in een maand. Het bleek in de voeding te zitten dus zijn we overgegaan op bijvoeding die voor een inhaalgroei zorgde.
Voor nu lijkt Joanne nergens last van te hebben
Tussendoor zijn we nog twee keer terug gegaan naar het WKZ in Utrecht: een MRI scan voor Joann en een check na ruim een half jaar voor beide. De uitslag was heel positief: ze doen het beide zo goed, ontwikkelen zich naar behoren. Wanneer Joann 2 jaar is hoeft ze zelfs pas weer terug te komen voor een onderzoek om te kijken of er iets merkbaar is van het feit dat ze haar hersenbalk mist. Voor nu lijkt het daar totaal niet op, en dat is ook wat maakt dat wij alleen maar kunnen genieten.
Wat doet onze tweeling het goed, genieten!
Op dit moment zijn ze bijna 10 maanden. Er wordt flink geproefd van alle hapjes, mogelijkheden worden niets om zich te verplaatsen en niks in huis is meer veilig. Zelf hoef ik volgende maand pas weer te starten met werken. Wat een luxe in Nederland dat er na je zwangerschapsverlof nog de mogelijkheid hebt om ouderschapsuren op te nemen. Deze heb ik in het geheel achter elkaar opgenomen om echt te landen als gezin. Ik krijg regelmatig van verschillende mensen te horen: “Joh wat heftig allemaal, die klap komt nog wel.” Die klap, daar ben ik niet zo bang voor. Joann en Jayden doen het zo goed en met ons als gezin gaat het ook super.
MARJOLEIN
Insta: marjoleinvanweelden13
Fijn dat het zo goed gaat met allebei! Enige wat ik in je verhaal niet begrepen heb is dat jullie thuis met z’n zessen zijn met nog 2 kinderen. Voor mij lijkt t alsof er 2 verhalen door elkaar staan omdat je ook schrijft het is mijn 1e zwangerschap
Veel geluk met elkaar en ik hoop dat Joann en Jayden het goed blijven doen!!
Hee Tanja, dankjewel:)! Mijn vriend heeft uit een eerdere relatie nog twee kinderen, vandaar.