Mijn zoon (16) is geboren als een meisje

| ,

Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.

Op dit moment is Finn 16 jaar oud. Hij zit in 4 HAVO en is een fanatiek ijshockeyspeler. Hij speelt ook graag piano. Finn heeft veel sociale contacten met vrienden van school. De naam Finn heeft hij zelf uitgekozen toen hij naar de middelbare school ging. 

Finn krijgt diverse medicatie

Sinds een jaar krijgt Finn, naast de puberteitsremmers, ook testosteron. Hierdoor gaat hij zich mannelijk ontwikkelen. Zijn stem is lager geworden en hij krijgt mannelijke beharing, zoals een snor en baardgroei. De aanloop naar de start van de testosteron is een intensief traject geweest van ruim een jaar. Omdat het een proces is dat je niet zomaar terug kunt draaien. Zijn lichaam zal steeds verder veranderen (zo zal hij breder worden bij zijn bovenlichaam en verdwijnen de zachtere, vrouwelijke vormen).  

Naar de genderpoli

Voordat Finn mocht starten met de testosteron moesten we dan ook vaak naar de genderpoli van het VUmc. We zijn langs een gynaecoloog geweest, waar we uitleg kregen over het bewaren van eicellen. En de keuze om dit te doen voor de start met de testosteron. Gelukkig kan er in een later stadium altijd nog gekozen worden voor het afnemen en bewaren van de eicellen, want Finn wilde niets liever dan zo snel mogelijk starten met testosteron. We moesten vaak langskomen bij de psycholoog en hebben ook de psychiater gezien. Tot slot kwamen we bij de kinderarts/endocrinoloog. 

Een feestje: beginnen met testosteron

Toen uiteindelijk het hele team toestemming heeft gegeven dat de testosteron mocht beginnen, hebben we thuis een klein feestje gegeven. Finn kreeg allerlei typische mannencadeau’s (zoals een scheerapparaat) en we aten symbolisch blauwe muisjes. Overal in huis hingen blauwe ballonnen.

De puberteitsremmer is een venijnige injectie

Vanaf dat moment krijgt Finn elke drie weken een injectie in de spier van zijn bovenarm met testosteron. Daarnaast krijgt hij ook nog iedere 11 weken een injectie in zijn bovenbeen. Dat is de puberteitsremmer. Omdat we willen dat Finn zo lang mogelijk wordt (testosteron en de puberteitsremmer remmen ook zijn groei), is er gestart met een lage dosering. De dosering van de testosteron wordt opgebouwd in overleg met de kinderarts/endocrinoloog totdat de puberteitsremmer kan stoppen. Dat zou Finn erg fijn vinden, want de injecties in zijn bovenbeen zijn behoorlijk vervelend. Het inspuiten van de vloeistof is echt pijnlijk. Nadat Finn op de goede dosering testosteron is ingesteld, kan hij over naar een langwerkende testosteron injectie. Dan hoeft hij maar eens in de drie maanden een prik te krijgen. 

Hij heeft al een mooie lengte behaald

Op dit moment hoeven we niet meer zo vaak naar Amsterdam te rijden voor afspraken bij het VUmc. Finn vindt het fijn om eens per twee maanden met zijn psycholoog te praten. Dat gaat lang niet altijd over transgenderzaken. Hij vertelt daar ook over school, over thuis, over zijn hobby’s. En de laatste meting gaf aan dat Finn inmiddels 1.81 m groot is. Dus dat is een hele mooie lengte.

Finn is een echte puber

Hij speelt graag spelletjes op zijn telefoon of computer. Hij gaat graag leuke dingen doen met zijn vrienden en hij heeft een grote voorliefde voor ijssporten. Of het nu schaatsen, ijshockey of skiën is, hij vindt dat allemaal ontzettend leuk. Hij gaat dit jaar voor de tweede keer op ijshockeykamp. Dan is hij een week lang drie keer per dag aan het trainen, op en naast het ijs. 

Het hockeykamp was even spannend

Soms zijn dingen voor Finn wat ingewikkelder dan voor een biologisch geboren jongen. Het douchen met de groep jongens tijdens kamp gaat voor hem niet. We hebben gemerkt dat het voor de meeste situaties het beste werkt om er transparant over te zijn. Zo heeft de organisatie van het ijshockeykamp met ons voorgesprekken gehad over hoe dit het beste aangepakt kon worden. Finn zou aanvankelijk een eigen kleedkamer krijgen en kon douchen bij iemand van de organisatie. Ook omdat we het even spannend vonden hoe de groep puberjongens tot de leeftijd van 17 jaar op Finn zouden reageren. Hij kende helemaal niemand van de deelnemers van het kamp. 

De tolerantie van de jongeren om hem heen is groot

De eerste avond hebben ze de groep toegesproken over de regels op kamp en ook meteen de situatie van Finn besproken. Waarom hij dus niet mee doucht met de groep. Vanuit de groep kwamen meteen hele goede vragen en gezamenlijk werd er besloten dat Finn gewoon welkom was om zich om te kleden in de gezamenlijke kleedkamer. Dat zijn momenten dat ik overloop van trots. Niet alleen op Finn, maar ook op de tolerantie van deze jongeren. Finn heeft een fantastisch kamp gehad en genoten van de sport. 

Finn mocht de handreiking voor inclusiviteit in ontvangst nemen

Later is met, onder andere, medewerking van de organisatie van het ijshockeykamp in samenwerking met NOCNSF een handreiking geschreven voor meer inclusiviteit in de sportwereld. Finn was hierbij ook uitgenodigd en mocht op het podium de handreiking mee in ontvangst nemen.

We zijn ontzettend trots op hem

Het blijft mooi om te zien hoe goed Finn weet wie hij is. Ik ben ontzettend trots op zijn unieke persoonlijkheid en puurheid. Hij komt er wel. En alles wat nog voor ons ligt blijft hopelijk een mooi avontuur. Maar dat geldt voor ons allemaal. Je kunt je druk maken over alle mogelijke moeilijkheden. Wij kiezen ervoor mee te gaan met de stroom en te zien waar het ons brengt

NATHALIE

Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.

Plaats een reactie