Ik kreeg tijdens mijn zwangerschap ondraaglijke pijn, waar kwam dit vandaan?

| ,

Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.

Lees eerst deel 1: Met 18 weken zwangerschap kreeg ik zoveel pijn, het was niet meer te doen

De uitslag was enerzijds fijn, maar viel ook tegen

Tijdens de dag van de operatie kwam de gynaecoloog op de verkoeverkamer langs om een echo te maken, dit zou hij nogmaals herhalen na de operatie. De gynaecoloog sprak zijn vertrouwen uit dat dit goed ging komen. De kleine meid deed het goed in mijn buik en de chirurgen waren echte vakmannen. Dit gaf mij iets meer hoop, en ik ging ook iets geruster de operatie in. Na het uitslapen kreeg ik al snel de uitslag: “Nou mevrouw, positief en negatief nieuws. Wij hebben niks kunnen vinden op een uitgezet darmpakket na.” Ik begon te huilen, niet vanuit blijdschap maar vanuit boosheid en verdriet. Hoe kon ik dit mijn ongeboren dochtertje in mijn buik allemaal aandoen? De gynaecoloog volgde snel en maakte een echo. Gelukkig, alles was goed. Wat een ontzettende opluchting!

Ik kreeg een forse bloeding

Maar wat nu? Alle uitslagen en onderzoeken gaven niks aan, stelde ik me dan echt aan? Zat het tussen mijn oren? Of was ik gewoon heel kleinzerig? De avond na mijn operatie ontstond er een grote bloeding. Het eerste wat ik dacht: “We zijn haar kwijt.” Ik belandde in een grote shock en kan me er na nog weinig herinneren. We werden met spoed naar een andere afdeling gereden en daar werd een echo gemaakt. Gelukkig was alles goed. Het was onbekend waar deze bloeding vandaan kwam. 

Ik kon terecht voor een second opinion

Na veel wikken en wegen kreeg ik een second opinion in het academisch ziekenhuis Erasmus MC. Ondertussen kon ik al twee weken niet naar de wc voor mijn ontlasting en werd de pijn alleen maar erger en erger. Na de doorverwijzing richting het Erasmus kon ik met ontslag in het andere ziekenhuis en thuis de paar dagen tot de nieuwe afspraak uitzitten. Ik werd naar huis gestuurd met oxycodon omdat een morfinepomp thuis uiteraard niet kan. 

Ik gilde het uit van de pijn

Na een aantal dagen hebben wij opnieuw de spoed moeten bellen omdat ik het uitgilde van de pijn. Gelukkig konden wij door naar het Erasmus en werd ik daar gelijk op de spoed opgenomen. De verpleging en artsen schrokken van het feit dat ik al twee weken geen ontlasting gehad had en kwamen gelijk in actie. Ik werd opgenomen op de zwangere afdeling en gelijk aan een laxeerkuur gezet. Deze ging via de sonde en was ontzettend heftig. Ik werd er ziek van en kon niet stoppen met braken. Het leverde verder niets op, de ontlasting bleef uit en de pijn nam niet af. Erasmus besloot om wat onderzoeken te herhalen en verslagen na te kijken uit het vorige ziekenhuis. Ook werd mijn pijnmedicatie opgehoogd, daar lag ik dan als een zombie in bed. Uiteindelijk ging dit over in fentanyl en oxycodon zonodig, een nog zwaardere combinatie.

De zware medicatie kwam ook bij ons meisje terecht

Al met al bleef het feit dat ik zwanger was en ondertussen voorbij de 24 weken kwam waardoor de medicatie nog meer bij haar terecht kon komen. Hiervoor kreeg ik begeleiding van het pijnteam met anesthesisten die alles nauwkeurig in de gaten hielden. Ook werd er regelmatig een echo gemaakt om de kleine goed in de gaten te houden. Die leek overigens nergens last van te hebben, een echte strijder. 

Ik voelde mij een medicatiejunk, met sonde en rolstoel

Ook werd mijn bekkeninstabiliteit erger en erger, mede door het op bed liggen en weinig energie om te kunnen lopen. Al vlot werd ik rolstoel gebonden en kon ik haast geen stap zetten zonder hulp. Ik voelde mij mentaal achteruit gaan, klap na klap bleef er komen tijdens deze zwangerschap en het gevoel van schuld werd ook alsmaar meer. Kijk mij nou liggen, als een medicatie junk, met sonde en een rolstoel. De depressieve gedachtes werden groter en ik voelde dat ik ook hier hulp bij nodig had. Dit werd gelukkig snel geregeld in het ziekenhuis en loopt nu nog steeds. 

Na vele onderzoeken kwam er eindelijk duidelijkheid. Een uitslag die ik totaal niet had verwacht…

Lees HIER het vervolg.

BENTHE

Insta: benthejo 

Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.

Plaats een reactie