Sinds kort heb ik één keer per week een extra kindje in huize mama Kelly! Hailey’s vriendje Brandon komt voorlopig op de vrijdagen gezellig bij ons. Zijn mama past dan weer op Hailey op de dinsdagen. Deze geniale oplossing hadden wij mama’s bedacht, omdat onze lieve gastouder eindelijk mag genieten van haar zwangerschapsverlof. De eerste dag dat Brandon kwam, was het wel vrijdag de 13e… Zou dat goed gaan met twee koters van 15 en 10 maanden?
Om de een of andere reden voelde ik een nieuw soort alertheid die eerste keer. Toch spannend; je zorgt voor iemands kostbaarste bezit. Ik ben geen volleerde kinderjuffrouw, ik doe alles op gevoel zoals ik dat met mijn eigen hummeltje ook doe. Wat kunnen ze lief spelen, maar ook schreeuwen en gooien met letterlijk alles wat ze kunnen vinden. Hailey doet Brandon maar al te graag na. Elkaars flesje en speen vinden ze ook reuze interessant. Ik vind het een genot om deze twee minimensjes te zien, zo hun eigen persoontjes al. Soms moet ik even een sprintje trekken, omdat Brandon razendsnel door het huis loopt en Hailey stuift er dan in kruipmodus achteraan. Stel je voor dat ze iets mist! Het was vrijdag de 13e, maar ze vielen zowaar bijna tegelijk in slaap. Dit had ik me echt lastiger voorgesteld. Mama Kelly heeft zo op die vrijdag nog meer me-time gehad dan menig reguliere woensdag alleen met mijn eigen kroelkipje.
De tweede keer werd ik wel even op de proef gesteld. Allebei waren ze een beetje tegendraads, wat soms tot lichte baldadigheid leidde en dan – of course – huilen. Soms wilden ze allebei opgetild worden, tegelijk mijn volledige aandacht of allebei hetzelfde speeltje hebben. Ik kreeg die ochtend bezoek van onze hoogzwangere gastouder. – alsof ze het aanvoelde. Zij had wat goede tips voor me!
1. Oke, ik ben net verhuisd dus nog niet alles staat ‘echt’ op zijn plek, maar het huis moet iets meer babyproof zijn. Als in kruipend- én lopend-babyproof! Her en der staan nog verhuisdozen en tassen, een schilderij op de grond en een keukenkastje hangt nog niet op zijn plek. Één kindje kan ik goed in de gaten houden, maar het risico met twee ga ik niet lopen. Ik woon niet in een bouwval hoor jongens, uiteraard ben ik van alle basic essentials voorzien, zoals stopcontacten met kinderbeveiliging en een traphekje! 😉
2. Het was zulk mooi weer die tweede keer, maar ik had geen dubbele kinderwagen en dan wordt het lastig om de deur uit te gaan. Ik kan natuurlijk moeilijk één kind in de wagen doen en de ander continu dragen. Zorg dus voor die dubbele wagen, of zorg dat er gezelschap is dat even meeloopt, bijspringt en ook een oogje in het zeil houdt! Supergezellig ook meteen!
3. In onze tuin liggen nu nog voornamelijk stenen. Mijn gastouder kwam met de tip om grastapijt aan te schaffen – for the time being – en dat buiten neer te leggen met mooi weer. Speelhuisje erop en spelen maar in het zonnetje! Bonus is dat het ook echt bijna niks kost.
4. Zolang er nog verhuisdozen en ‘troepjes’ zijn, moet ik iets hebben waar ik een kindje even in kan vastzetten, als ik de ander boven op bed leg. Want hen allebei naar boven tillen (tegelijk!) is verre van ideaal. We hebben ook een open trap naar de tweede verdieping, dus samen naar boven is gewoon nog even geen succes.
Inmiddels wonen we bijna een maand in ons huis en wordt er elke dag door mijn lieve vriend weer een klusje gedaan. Langzaam maar zeker wordt het huis stukje bij beetje verbeterd. Net als mijn tijdelijke ‘oppasrol’!
Credits aan mijn lieve gastouder! 🙂
Liefs
Kelly & Hailey
