Ondanks het straat- en contactverbod werd het stalkgedrag van mijn ex steeds extremer

| ,

Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen

Abonneer je op deze reeks via de roze button onderaan deze blog, dan krijg je een berichtje zodra er een nieuw deel wordt geplaatst!

Lees eerste de andere delen:

Mijn ex zette een mes op de keel van mijn zoontje

Ik raakte ernstig gewond na mishandeling door mijn vriend

Ik durfde niet te vluchten voor mijn gevaarlijke partner

Ik durf mijn man geen seconde alleen te laten met mijn kinderen

Mijn man werd zo woest dat de hele woonkamer in puin lag

Mijn ex dreigde mij, mijn kinderen en mijn ouders te vermoorden

Ik wilde niet dat de kraamzorg erachter kwam wat er zich in ons huis afspeelt

Mijn advocaat vroeg een straat- en contactverbod voor mijn ex aan

Hij krijg 4 maanden gevangenisstraf

Al vrij snel kregen we de uitspraak van de eerste zitting. Mij ex moest 4 maanden vast blijven zitten en in april zou hij weer vrij komen. De stress die dat teweeg bracht is niet eens in woorden uit te drukken. Ondertussen hadden we ook een zitting gehad voor het straat- en contactverbod. Het verbod kwam er ook heel snel doorheen. Dit mocht alleen niet echt baten want mijn ex bleef het voor elkaar krijgen post naar ons te sturen. 

Ik was heel bang voor het moment dat hij vrij zou komen

De 4 maanden waren enorm snel voorbij. Hoe dichter het bij de datum van vrij komen kwam, hoe banger en nerveuzer ik werd. Hij had al te kennen gegeven ons niet met rust te laten, hij zou gelijk komen en wilde ons gelijk zien. Het straat- en contactverbod had echt totaal geen nut. Elke keer als hij het overtrad stond er een boete op van 100 euro met een max van tienduizend euro. Iets in mij vertelde me dat dit vergeefse moeite was geweest. En toen hij dan nog geen week vrij was, had hij het verbod al enorm vaak overtreden.  De politie bleef maar komen om hem weg te sturen.

Hij had mijn moeder opgezocht

Eind april stond ik alweer op het politiebureau om alle bewijzen van het straat- en contactverbod te overhandigen. Ik krijg dan telefoon van mijn moeder, het enigste wat ze schreeuwde was: “Hij is hier!” Zelfs de agent hoorde mijn moeder door de telefoon schreeuwen. Zo snel als ik kon sprong ik op mijn fiets en trapte keihard naar mijn moeder, mijn kinderen waren daar en hij dus ook.

Mijn moeder was gewond geraakt

Als ik dan bij mijn moeder nog geen 5 min later aan kom en mijn fiets neergooi, hoor ik piepende banden achter mij. Twee politiewagens waren snel ter plaatse. Ik vroeg me af wie ze gebeld had, niet beseffende dat de agent die mijn moeder hoorde gelijk in actie was gekomen. Binnen trof ik mijn kinderen helemaal overstuur aan en mijn moeder gewond en huilend. Ze had mijn kinderen niet kunnen beschermen. Mijn ex had de voordeur los weten te trappen terwijl mijn moeder met alles wat ze in zich had de voordeur probeerde tegen te houden. Het mocht niet baten. 

De politie gaf aan dat hij naar het bureau moest gaan

Terwijl de agenten ons probeerde te kalmeren, zag ik hem aan komen fietsen. Ik schreeuwde: “Doe dan iets!” Mijn ex smeet zijn fiets neer, sprong op de motorkap van de politiewagen en schreeuwde: “Pak me dan. Je kunt me niets maken!” Ik gilde dat ze iets moesten doen en dat gingen ze ook doen. De agenten wandelen doodkalm naar buiten en vertelden hem naar het politiebureau te fietsen. Ze wilden even een gesprek met hem. Dit was het begin van de nog grotere ellende die we al hadden doorstaan. Het werd mij haarfijn duidelijk dat wij nog niet vrij waren, wij zaten nog in zijn greep…

Hij volgde ons overal

Overal waar ik kwam met mijn kinderen wist hij ons te volgen. Hij bleef contact zoeken en liet ons echt niet met rust. Het ging zelfs zover dat hij precies wist welke kleur steentjes er in de vissenkom zaten. De angst werd groter en groter. Het ontwikkelen van een dwangneurose om alles maar op slot te draaien was uitgegroeid tot een grote ellende waar ik niet meer mee kon stoppen. Alles moest gecontroleerd worden. Zat het op slot? Stond ik in de startblokken als hij zou komen? Ik maakte mezelf helemaal gek van angst voor hem.

Mijn zoon was doodsbang en vertoonde steeds bozer gedrag

Ondertussen merkte ik ook dat het steeds slechter ging met mijn zoon hij was net als ik doodsbang, maar kopieerde ook het gedrag van hem. Regelmatig schold hij mij uit voor kuthoer en sloeg me vol in mijn gezicht. Ik kon niet kwaad worden, want ik wist precies van wie hij dit geleerd had. Dus knuffelde ik hem en vertelde hem dat hij niet boos hoefde te doen tegen mama. Veel nut had het niet en ik merkte dat het ook erg lastig werd voor mij om doodkalm te blijven. Ik wist waar zijn gedrag vandaan kwam, maar wist niet hoe ik dit kon oplossen en mijn zoon kon helpen.

Hoe moest ik hem uitleggen dat we veilig waren, terwijl ik dat zelf niet voelde

Het was ook nog zo’n een klein manneke dat bijna 4 zou worden. Hoe moest ik hem uitleggen dat we nu veilig waren wetende dat we helemaal niet veilig waren. Elke avond sliep hij bij mij in bed, hij durfde niet alleen te slapen. En als ik dan 20 keer de sloten had gecontroleerd en boven kwam vroeg hij: “Mama isse alles lot?” Ja, kereltje mama zal nog even extra gaan kijken en daar ging ik weer 20 keer controleren of alles op slot zat. Pas daarna was het goed voor hem en kon hij in slaap vallen. Maar het was niet goed, dit hoorde niet.

Lees HIER het vervolg.

TRUUSJE

Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen

Abonneer je op deze reeks via de roze button onderaan deze blog, dan krijg je een berichtje zodra er een nieuw deel wordt geplaatst!

Plaats een reactie