Mijn dochter heeft een zeer laag IQ van 62

| ,

Jantine schrijft een minireeks hieronder staat het eerste deel:

We lieten onze dochter onderzoeken vanwege een achterstand, de uitslag hadden we echter nooit verwacht

Ik zit met zoveel vragen

Na thuiskomst kan ik alleen maar huilen. “Mijn stoere meisje”, denk ik. Ook gaan er veel vragen door mijn hoofd. “Hoe kan zij zo een laag IQ hebben? Ze weet toch heel veel? Waar komt het vandaan? Is het de zwangerschap geweest? Heb ik iets verkeerd gedaan?” Op deze vragen blijft het antwoord lang uit. 

Moet mijn dochter naar het Speciaal Onderwijs?

Na een week hebben wij opnieuw een gesprek op school. De resultaten worden besproken. Samen met de leerkracht en intern begeleider gaan we kijken naar de mogelijkheden voor Jacky. Wij krijgen twee keuzes: een jaar groep 1 volgen of naar het speciaal onderwijs. Ons hart zegt dat we haar op deze school moeten laten. Hier heeft ze haar vriendinnetjes en neefjes en nichtjes. Diep van binnen weten wij echter beter. Op deze school zal ze altijd op haar teentjes moeten blijven lopen, en zelfs dan is het niet duidelijk of ze het niveau ooit aan zou kunnen. Wij besluiten om toch te informeren bij speciaal onderwijs. Het is einde schooljaar en wij zullen onze keuze snel moeten maken. Een keuze die voor ons als ouders zwaar valt. In het nieuwe schooljaar van 2019 zal Jacky starten op speciaal onderwijs.

Ondertussen zijn wij erachter gekomen dat ik in verwachting ben

Gezien alle miskramen, komt hier heel veel angst bij kijken, maar de goede echo’s volgen zich op. Begin augustus 2019 begint Jacky op het speciaal onderwijs. Samen met Jacky, haar zusje Robin en mijn man Rob loop ik de school binnen. Wij worden vriendelijk ontvangen. Jacky gaat met een grote lach de klas in. Daar staan wij dan, met tranen over onze wangen laten wij haar achter op een school waar enkel “speciale” kindjes zitten. Elk kindje met zijn of haar verhaal. Elk kindje met zijn eigen reden om op deze school te zitten. Ik wil haar hier niet achter laten. “Zij hoort hier niet thuis! Er is niets met haar aan de hand. Zij hoort een normale toekomst te krijgen”, schiet er door mijn hoofd. “Een toekomst die je als moeder vanaf de zwangerschap voor je ziet”. Maar ik moet die gedachtes en dat gevoel van mij afzetten. Diep van binnen weet ik dat zij hier thuis hoort.

In december beval ik van een gezonde dochter

Jacky is vanaf het eerste moment een grote zus en geniet van haar kleine zusje. Zodra zij Lauren in haar armen heeft, ontspant ze. Ze kan haar rust pakken en geniet van de geluidjes die haar zusje maakt. Dit is altijd al zo geweest, baby’s hebben een ontspannende werking bij Jacky. Zij maken haar rustig. Jacky heeft ook een ontspannende werking op baby’s. 

Toen ik net in verwachting was, hebben wij een huis gekocht

Wij verhuisden in maart naar een straat verderop. In deze straat kenden wij al meerdere mensen, maar ook door de rest werden wij erg leuk ontvangen. Vele sloten de meisjes direct in hun hart. Dit was voor ons, maar ook voor Jacky erg fijn. Zij maakt gemakkelijk vriendjes en ze voelde zich hier gelijk thuis. Helaas ging het op school slechter. Ook op het speciaal onderwijs kwam ze niet mee op het niveau, Ze moest groep 2 over doen. De leerkrachten maakten zich zorgen. “Was het de thuissituatie waardoor Jacky niet mee kwam? Het verhuizen en de nieuwe baby? Of was er meer?” Ondertussen werden er via CJG meer onderzoeken gedaan, en werd ook hier het lage IQ bevestigt. Met veel vragen zijn wij uiteindelijk naar de huisarts gegaan.

Jacky is geboren met een aardbeienvlek bovenop haar hoofdje

Zal dit er dan iets mee te maken hebben? Onze nieuwe huisarts nam ons direct serieus en stuurde ons door naar de kinderarts in het Sophia kinderziekenhuis. In plaats van een afspraak bij de kinderarts, kregen we een afspraak bij de klinisch geneticus. Jacky werd van top tot teen nagekeken. Ook werd er gekeken of zij een chromosoomafwijking had. Maanden gingen eroverheen. 

In 2021 start Jacky in groep 3

Onze zorgen worden besproken met de nieuwe juf, en al snel uit ook zij haar zorgen. Jacky haar gedrag verandert. De juf merkt dat Jacky het lezen en schrijven niet oppikt. Ook thuis worden de boze buien erger en merken wij dat Robin haar op verschillende punten in begint te halen. Daar waar het Jacky niet lukt, daar lukt het Robin wel. Erg confronterend, maar tegelijk ook fijn te weten dat onze andere dochter niet achter loopt. 

In oktober hebben wij een afspraak bij de klinisch geneticus

Uit de eerste onderzoeken werden geen afwijkingen gevonden en besloot de arts dat ze een WES-onderzoek wilde doen (Whole Exome Sequencing). Bij dit onderzoek vergelijken ze DNA van beide ouders en het kind om te kijken of hier een afwijking in te zien is. In april 2022 kregen wij hier de uitslag van. 

WORDT VERVOLGD

JANTINE

Plaats een reactie