Ik besloot het te vertellen tegen mijn man: “Ik wil scheiden”

Het kwam voor hem uit het niets

Eind 2021 vertelde ik mijn toenmalige man dat ik wilde scheiden. Voor hem kwam het uit het niets, iets wat mij niet verbaasde. Hij is een lieve man, geweldige vader maar ook een man waarmee ik moeilijk kon praten. Onze gesprekken gingen nooit erg diep en als ze diep gingen dan kwam er bijna altijd het antwoord: “Het komt wel goed.” Toen zag ik dat niet, nu zie ik het en had ik er meer mee moeten doen. Ik had hem moeten laten inzien dat het niet zo maar goed komt. Na mijn bericht zijn we samen nog in therapie gegaan, we hebben samen twee heerlijke kinderen. Ik wilde vechten voor ons huwelijk. Al wist ik diep van binnen dat het er niet meer in zat, ik wilde het toch proberen. 

Hij is een ontzettende steun geweest

Toen we elkaar ontmoetten kwamen we beiden uit een moeilijke fase. Hij moest het verlies van een ouder verwerken en ik moest voor één van mijn ouders zorgen. We konden elkaar toen goed helpen, we wisten van elkaar waar we doorheen gingen en waren een enorme steun voor elkaar. Ik had iemand nodig zodat ik niet het slechte pad op zou gaan. Het klinkt wellicht raar maar zonder hem was het niet zo goed afgelopen met mij als nu. Dat ben ik hem eeuwig dankbaar, hij was mijn veilige haven. 

Ik voelde me niet mooi als mama

Na een aantal jaar kochten we een huis en kregen we ons eerste kindje. Met de vele stuggels die je als verse ouder meemaakt kwam ook heel veel plezier. We genoten intens van onze meid. Ik ben mezelf alleen toen kwijt geraakt. Ik was mama maar ik was mezelf niet meer. Ik stopte met mezelf mooi maken want ik voelde me niet mooi. Ik kwam de deur minder uit en genoot niet meer van wat het leven te bieden had. Toen kwamen de eerste scheuren. Even later kwam er voor mij een schok. Tijdens een feestje van mijn werk kuste een collega mij. Ik heb afgewend maar het deed me wel wat. Blijkbaar mocht ik er nog zijn, ik als mama was ook nog een vrouw.

Het voelde alsof ik weer leefde

Toen kwam bij mij een omslag. Ik ging weer mijn best doen voor mezelf; mooie lingerie, mooie kleding, naar de kapper en dergelijke. Mensen om mij heen zagen dat. Ik had weer het gevoel dat ik leefde, maar mijn man zag het niet en juist van hem had ik de aandacht en liefde nodig. Dus ik knoopte een gesprek aan; samen uit eten en praten. Tijdens dat gesprek vertelde ik wat ik miste: een man die me af en toe een complimentje gaf, me kust ook al is onze dochter erbij en intimiteit. Ik gaf aan dat we er samen aan moesten werken want anders was ik bang dat het mis zou gaan. Ik was bang dat ik vreemd zou gaan. 

Ik hoopte dat ons huwelijk beter zou worden

Het ging een tijdje beter en toen zijn we voor ons tweede kindje gegaan. Tijdens die zwangerschap bleef ik mijn best doen, voor mezelf en voor mijn man. Maar helaas was dit niet genoeg, voor mij niet. Ik miste de spanning in mijn leven, dacht ik. Dus ik switchte van baan, iets spannends waar ik veel bij weg was. Ik dacht dat daardoor mijn huwelijk beter zou worden. Je mist pas iets als je het niet voor handen hebt. Nou, zo werkte het niet. Ik miste mijn man niet, de kinderen wel. 

Samen vielen we huilend in slaap

Zo kwam het op die bewuste avond, we lagen in bed en ik zei het: “Ik wil scheiden”. De moeilijkste woorden die ik ooit heb moeten zeggen tegen hem. Hij moest huilen en samen vielen we huilend in slaap na veel gepraat. We besloten in therapie te gaan, iets wat ik zeker aanraad. Misschien niet altijd helpt het je relatie maar je helpt wel elkaar: waar lopen we tegenaan, wat kunnen we veranderen en wat kunnen we niet veranderen? Want vergeet niet; je kan niet iemand veranderen, moet je ook niet willen. 

We konden gelukkig goede afspraken maken

Na een aantal sessies therapie en een vakantie samen kwamen we er achter dat ‘’wij’’ niet meer werkt. Ik zocht andere dingen in het leven dan hij en we waren te veel veranderd. We hielden (en houden) nog wel van elkaar maar als vrienden. We hebben toen gelijk duidelijke afspraken gemaakt. Over de kinderen, het huis en geld. Gelukkig liep alles heel soepel want we gunnen elkaar de wereld en we willen er voor de kinderen het beste mogelijke van maken. Hij wilde geen weekend papa zijn dus we hebben de kinderen week om week. Aan het begin was dat erg lastig, maar nu doen ze het zo goed en zijn gewend aan de situatie. 

Ik voelde een ontzettende aantrekkingskracht

Naar een huis zoeken heeft wel even geduurd. We hebben nog zes maanden samen gewoond terwijl we uit elkaar waren. Gelukkig was de sfeer nog goed voor de kinderen. Na een aantal maanden kwam ik een oude bekende tegen. Wij konden het goed vinden en nu ook was de klik er gelijk weer. Toen waren we beide getrouwd dus er gebeurde niets. Maar nu, het hek was van de dam, we waren stapel. Het is heel gek om na een relatie van meer dan tien jaar iemand tegen te komen waarmee je iets heb wat je nooit eerder heb gehad. Een bepaalde klik, een vibe en aantrekkingskracht die ik nooit eerder had gevoeld. Daar heb ik me lang schuldig over gevoeld want ik hield wel van mijn ex, maar anders. 

Mijn ex vond het lastig dat ik al snel iemand anders was tegen gekomen

Mijn ex vond het wel lastig dat ik zo snel iemand had die ik leuk vond, maar hij accepteerde het en er is nooit één woord ruzie over geweest. Inmiddels woon ik samen. Hebben mijn vriend en ik samen een hele beestenboel aan kinderen en genieten we hier volop van. Mijn ex komt mijn kinderen hier in huis brengen, drinkt een bak koffie en vertrekt weer. Onze scheiding is precies verlopen zoals wij het voor ogen hadden, geen ruzie, geen verwijten over en weer. Wij doen dit voor de kinderen want die verdienen een goede basis en ouders die elkaar in de ogen kunnen aankijken, ook al wonen ze niet meer in één huis. 

Ik ben blij dat wij op deze manier konden scheiden

Dit klinkt natuurlijk als een sprookje en ik begrijp ook heel goed dat er gevallen zijn waar het niet zo loopt als bij ons. Door bijvoorbeeld vreemd gaan of als één ouder roet in het eten gooit. Maar ik hoop voor hun kindjes dat de ouders elkaar na een tijdje wel kunnen aankijken. Je hoeft geen vrienden te zijn, maar je hebt wel kinderen die niet hebben gekozen voor een scheiding. 

SANNE