Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids & Kurken op Instagram te volgen
Mijn zoon, Daniel, was altijd een rustige jongen geweest. Een tiener van nu veertien jaar die graag zijn tijd doorbracht met boeken en videogames. Zijn bruinblonde haar viel nonchalant over zijn voorhoofd, en zijn ogen straalden altijd een vriendelijke nieuwsgierigheid uit. Als moeder had ik altijd het gevoel dat ik een speciale band had met Daniel. We praatten vaak over van alles en nog wat, en hij leek nooit bang te zijn om me zijn gedachten en zorgen toe te vertrouwen.
Een totale verrassing
Op een zonnige zaterdagmiddag in het voorjaar, terwijl ik bezig was met het opruimen van de zolder, vond ik iets dat me volledig verraste. Het was een klein zakje met groene kruiden en een vreemd ogende sigaret, half verstopt onder een stapel oude boeken. Mijn hart sloeg een slag over toen ik besefte wat het was – marihuana.
Waarom lag dit in zijn kamer?
Ik kon het nauwelijks geloven. Mijn zoon, die altijd zo verstandig en verantwoordelijk was geweest, betrokken bij drugs? Mijn handen trilden terwijl ik het zakje oppakte en de sigaret eruit haalde. Het was alsof de grond onder mijn voeten wegzakte. Wat had hem ertoe gebracht dit te proberen? En deed hij dit al lang?
Credit: pexels.com
Ik confronteerde hem
Met het zakje in mijn handen ging ik naar beneden, naar de woonkamer, waar Daniel op de bank zat, verdiept in een boek. Hij keek op toen ik binnenkwam en zag dat er iets mis was. Zijn ogen werden groot van schrik toen hij het zakje en de sigaret in mijn hand zag. “Mam, ik kan het uitleggen,” stamelde hij. Ik ging naast hem op de bank zitten en ademde diep in om mijn emoties onder controle te houden. “Daniel, wat is dit? Waarom heb je dit in huis?”
Hij voelde druk vanuit zijn vrienden
Hij keek naar de grond en liep rood aan. “Het is van mijn vrienden, mam. Ze wilden dat ik het nam, anders hoorde ik er niet bij. Ze lachten me uit omdat ik vroeger altijd ‘nee’ zei.” Mijn hart brak bij het horen van zijn woorden. Mijn zoon, die zo graag bij zijn vrienden wilde horen, voelde zich gedwongen om iets te doen wat hij eigenlijk niet wilde. Ik wist dat ik hem moest ondersteunen en begrip moest tonen, maar ik kon mijn zorgen niet verbergen.
“Ik had nooit moeten toegeven”, zei hij
“Dit is serieus, Daniel,” zei ik zachtjes. “Dit is gevaarlijk, en het kan ernstige gevolgen hebben voor je gezondheid en je toekomst.” Hij knikte en keek weg. “Ik weet het, mam. Ik had nooit moeten toegeven.” We praten vervolgens nog een uur over zijn ervaringen met zijn vrienden en de druk die hij voelde om ergens bij te horen. Hij vertelde me dat hij dacht dat het roken van marihuana hem ‘volwassener’ zou maken en dat hij niet langer het gevoel wilde hebben dat hij buiten de groep stond. Ook vertelde hij dat hij dit al vaker heeft gedaan. Eerst vond hij het heel vies, maar na een aantal keer niet meer.
Ik moest hem op de risico’s wijzen
Ik luisterde aandachtig en probeerde te begrijpen wat er door hem heen ging. Maar tegelijkertijd voelde ik ook dat ik hem op de risico’s moest wijzen van groepsdruk en drugsgebruik. “Daniel,” begon ik, “Ik begrijp dat je vrienden belangrijk voor je zijn, maar echte vriendschap betekent niet dat je dingen moet doen die je niet wilt. Het betekent dat je geaccepteerd wordt zoals je bent, zonder druk om te veranderen.” Hij keek me aan met tranen in zijn ogen. Ik zag tweestrijd bij hem. Ik gaf hem een knuffel en verzekerde hem dat we samen aan een oplossing zouden werken. Alleen hoe, daar moest ik nog goed over nadenken… En dat doe ik nog steeds. Ik ben bang dat hij erg snel in zijn oude gedrag zal vervallen, met alle gevolgen van dien. Heeft iemand tips?
DESIREE
