Waar staat jouw huis?
Wij wonen in een rijtjeshuis, een arbeiderswoning van 67m2 uit 1950 in Zoetermeer. Deze huizen waren een tijdlang antikraakwoningen, waarna ze gesloopt zouden worden voor nieuwbouw. Uiteindelijk is dat niet gebeurd en zijn ze te koop aangeboden als kluswoningen. Wij hebben de woning toen in 2014 gekocht voor €140.000. Je kocht letterlijk alleen de buitenmuren, want binnen was het niet bewoonbaar. We hadden geen gas, water en licht dat werkte.
Wat is jullie gezinssamenstelling?
Ik (Marit 31 jaar) woon samen met mijn vriend Patrick (35 jaar), dochtertje Ava (1 jaar), zwanger van ons tweede kindje (februari 2024) en onze twee katten Morris en Mimi. Mijn vriend is ondernemer. Hij heeft zijn eigen internetbureau (bouwt websites). Ik heb een eigen foto/styling daglichtstudio, werk voor mijzelf als fotograaf en content creator, en werk vast voor 20 uur bij een bedrijf waar ik de marketing doe.
Hoe komt het dat je op dit huis bent gevallen?
In 2014 leerde ik mijn vriend kennen. Hij woonde bij zijn ouders in Zoetermeer en ik woonde in een studentenhuis op Scheveningen. We waren er samen al snel uit dat we iets wilden gaan zoeken voor ons samen, dus gingen we op zoek naar een huurwoning. Dat bleek echter nog geen makkelijke klus. Voor sociale huur kwamen we niet in aanmerking en particulier lag de prijs toen al best hoog voor een huurwoning, en daarbij stelden ze de eis dat een van ons de huur minimaal 3 a 4 keer moest verdienen. Voor mij als student met een bijbaan niet haalbaar en het inkomen van mijn vriend schommelde nog per maand, waardoor we dus telkens werden afgewezen. Huren was dus geen optie voor ons.
Voor “de grap” voerden wij onze gegevens in bij een bank voor een hypotheek, en we bleken toch nog wat te krijgen. Geen vetpot, maar er was meer mogelijk dan wij dachten. Dat weekend gingen we helemaal los op Funda, zoekende naar een appartement. Die maandag belden we direct wat rond voor een bezichtiging, en die week stonden er dus opeens drie bezichtigingen gepland. Dezelfde avond kwam mijn vriend opeens dit klushuis tegen. Wij hadden beiden geen kluservaring, maar toch trok het ons, omdat we voor de prijs van een appartement toen opeens een woning hadden met twee slaapkamers en een tuin. Een huis waar we dus niet snel weg zouden hoeven en waar nog potentie in zat. Dinsdag belden we de makelaar en konden we die dag nog komen kijken. Bij binnenkomst bleek het ècht een klushuis te zijn. De woning was door de vorige bewoners compleet afgebroken en vernield toen het antikraak stond. Niks werkte meer en er zaten gaten in de leidingen. Alles moest eruit! En toch zagen wij de mogelijkheden voor ons en kriebelde het heel erg om dit project aan te pakken. We moesten snel beslissen, want er kwam een opendag aan dat weekend waar veel interesse in was. Gingen we dit echt doen? Zonder kluservaring, een klein beetje spaargeld en we kenden elkaar pas vier maanden. Tuurlijk! De volgende dag deden we een bod en die werd geaccepteerd. En zo zaten we opeens in een traject dat een hypotheek regelen heet.. man, man, wat een stress was dat als student en ondernemer.
Wat heb je allemaal verbouwd in dit huis?
Aan het huis moest alles verbouw worden. We wilden dus bij de hypotheek graag een bouwdepot loskrijgen. We zijn drie maanden bezig geweest met onze cijfers, en uiteindelijk een dag voor het tekenen werd de hypotheek door een fout met een starterslening bijna afgekeurd. We kregen een starterslening bij de gemeente waarmee we een deel van de hypotheek op konden vangen. Opeens bleek die lager uit te vallen, omdat met een nieuwe berekening onze inkomens hoger waren, en dus kregen we minder starterslening en hadden we dus meer hypotheek nodig. Toen stonden we opeens voor het dilemma: Gaan we de koop doorzetten zonder bouwdepot en met het inleggen van als ons spaargeld om de koop rond te krijgen, of kappen we het af? We besloten het toch te doen! En met letterlijk €0,43 cent op onze rekening, waren we trotse bezitters van een mega klusproject! Oeps.
We konden dus geen aannemer meer in de hand nemen om de klussen op te pakken. Maar we waren allebei erg flexibel in onze werktijden, dus besloten we alles, maar dan ook alles (op het stuken na), zelf op te pakken. Een kleine drie jaar hebben we gesloopt en opgebouwd. We hebben waterleidingen, elektra en gas aangelegd, nuren gesloopt en verplaatst en ruimtes opengebroken, de badkamer en keuken geïnstalleerd. We bekeken met de maand wat we konden doen, omdat het spaargeld natuurlijk op was. En soms hadden we even een paar maandjes pauze om zelf op te laden, en even goed te kunnen sparen voor de grote klussen. Gelukkig kijken we heel positief terug op deze klustijd en hebben we veel geleerd. Onze droom is nu om later zelf een huis te bouwen. Natuurlijk besteden we dan wel wat meer uit, maar met deze ervaring hebben we wel een goede kijk op hoe dingen werken en aangepakt kunnen worden. En natuurlijk willen we echt nog wel veel zelf klussen, want daar halen we samen echt veel plezier uit. Afgelopen voorjaar hebben we onze tuin afgemaakt. Het klussen vinden wij zo leuk, dat we ook zelf weer met z’n tweetjes een hele schuur met overkapping hebben gemaakt. Ook weer iets wat we nog nooit gedaan hadden, maar toch weer goed heeft uitgepakt.
Hoe zou jij jouw interieurstijl omschrijven?
Een voordeel van een huis helemaal moeten verbouwen, is ook dat je alles naar je eigen smaak kan doorvoeren. Toen het huis eenmaal bewoonbaar was na drie jaar, moesten natuurlijk alle meubels nog gekocht worden. We verhuisden letterlijk alleen een bed, omdat we de rest hadden verkocht voor het klussen. Het inrichten hebben we langzaam opgepakt, om te voorkomen dat het een allegaartje werd. We hebben wat dingen zelf gemaakt van restmateriaal van de verbouwing. Zo hadden we een tv meubel van oude pallets gemaakt en een badkamermeubel van tegels die over waren. Ook shopte ik veel bij de kringloop en knapte het op. Het heeft ongeveer twee jaar geduurd voor alle ruimtes een beetje ingericht waren. Nu wonen we er alweer zes jaar en is er weer veel veranderd in de meubels door mijn werk online op het gebied van interieur. Onze interieurstijl is altijd met aardse kleuren geweest en veel natuurlijke materialen. Onze smaak is niet te strak en met een beetje Indonesië, want daar liggen mijn vriend zijn roots. Dat een roestkleur oranje mijn lievelingskleur is, is niet te missen. Deze kleur komt altijd terug en vind ik veel warmte en gezelligheid geven.
Wat zijn jouw echte pronkstukken?
Ik was heel trots op onze zelf geknutselde meubels. Dat vond ik echt een leuke budget oplossing. Nu vind ik de babykamer het mooiste plekje in huis om zijn. Ik vind de sfeer daar zo fijn.
Is het huis af of heb je nog meer ideeën die uitgewerkt moeten worden?
Na jaren klussen, begint het toch echt weer te kriebelen dingen anders te doen in dit huis. Het is redelijk klein en we hebben maar twee slaapkamers. Nu met een tweede kindje op komst, hebben we echt ruimte en vooral opbergplek te kort. Op de planning staat zeker nog een verbouwing aan dit huis, vooral gezien de markt nu, en verhuizen voor ons hierdoor niet aantrekkelijk is. We hebben geen harde deadline, maar in de komende jaren zouden we graag de benedenverdieping uitbouwen, een ons dak willen verhogen, zodat er een extra verdieping bijkomt.
Waar shop jij voor je huis?
Ik heb geen vast adresje waar ik shop. Ik koop iets als het bij de stijl en mijn smaak past. Dat is een combinatie van goedkoop en wat duurdere dingen. Zo hebben wij echt veel van IKEA in huis, het meeste van onze meubels komt daar vandaag. Dan vind ik het wel leuk om dat eigen aan te kleden, door bijvoorbeeld een hoes te laten maken voor onze IKEA-bank of meubelen een verflaag te geven en knopjes te vervangen. Onze keuken is bijvoorbeeld ook van IKEA, maar hebben we na een paar jaar laten wrappen voor een hele nieuwe look. Verder koop ik vaak mijn accessoires bij H&M, Zara Home, Sissy-boy en Westwing. Je hoeft niet groot te wonen om het gezellig eigen te hebben.
MARIT
