Dit is een verhalenreeks. Lees hieronder het eerste verhaal.
Mijn schoonzus is niet welkom met kerst
Ik had duidelijk aangegeven dat mijn schoonzus niet welkom was
Mijn broer was uiteraard wel welkom. Hij wist dit, maar hij liet mij echter niet weten of hij kwam. Niemand van de familie wist dit. De familie wist dat ik mijn schoonzus niet aan de kersttafel wilde. Ze waren het er niet mee eens, maar lieten het zo. Niemand wilde ruzie. Mijn ouders hoopten zo erg dat mijn broer Timo kwam. En ik ook.
Om 19.00 uur startte het diner
De spanning was voelbaar. Ik besloot mijn broer te bellen om 19.05 uur, want ik wilde duidelijkheid. Mijn broer wist dat ik mijn schoonzus giftig vond. Hij zag dat anders. Het was niets voor hem om niets te laten horen. Dit was zeker onder invloed van Carolien. De telefoon ging over. Alle ogen waren op mij gericht. Ik hoopte zo dat mijn broer voor mij koos. Ik voelde verdriet. Timo nam op: “Zus, ik zit bij de familie van Carolien. Ik houd niet van buitensluiten.”. Het ironische was dat Carolien juist mij overal probeerde buiten te sluiten. “Ik wil geen ruzie. Ik hoef je voorlopig niet meer te zien.”, vervolgde hij. Ik voelde de tranen branden.
“Meent hij dit nou echt?”, dacht ik
De breuk werd nu officieel gezet. Mijn broer en ik gingen uit elkaar. Maar hiermee was de familie ook verscheurd. Iedereen werd op deze manier gedwongen om een kant te kiezen. Wie nodigde wie nog uit? Als mijn zus bijvoorbeeld jarig was, kwam ik zeker, en mijn broer? Zouden we overal een ongemakkelijke confrontatie hebben? Ik stotterde: “Kunnen we hier niet uit komen?”. Het bleef even stil. “Ik vrees van niet zus. De eerste gang wordt geserveerd. Ik moet ophangen.”
De stemming was omgeslagen
Mijn moeder schoot vol. Zij wilde al helemaal geen ruzie in het gezin. Mijn vader troostte haar. Mijn zus Denise sloeg haar armen om mij heen en zei: “Misschien heeft het tijd nodig”. Die giftige Carolien haar zin. Het was gelukt. Ik was uit hun leven gegooid. Ik begreep niet dat Timo dit toeliet. Ik voelde me verraden. Tijdens het diner was er verdriet voelbaar. We besloten over van alles te praten, koetjes en kalfjes, mode en hobby’s, maar niet over Timo en Carolien.
Na 4 drankjes was ik behoorlijk aangeschoten
“Was Timo maar hier”, verzuchtte ik. Daar was de olifant in de kamer. Iedereen werd stil. “Ik vind Carolien ook niet echt aardig”, zei Denise. “Maar het schiet niet op om haar af te branden. Zoals je ziet raak je daarmee meer kwijt dan je lief is. Ik denk dat je haat gewoon moet tolereren”. Maar ik wist zeker dat ik dat niet kon. Het voelde niet goed. Carolien voelde niet goed. Ik wist dat de breuk zou blijven, zolang Timo en Carolien samen waren. Het enige wat ik kon doen, was hopen dat ze snel uit elkaar gaan.
JANE DOE
ik vind dit zo kortzichtig! heb je weleens aan je ouders gedacht? hoe dit moet voelen
heel de familie ruzie overal rekening mee moeten houden pfff voor 1 dag een vervelend mens in je huis, de vrouw van je broer, je bent alles kwijt!
is dat je waard? je weet niet wat je hebt vergooid.
Je hebt gelijk, ze denkt alleen aan haar zelf, en nu is de rest ook de pineut, egoïstische vrouw
Persoonlijk vind ik dit een voorspelbare reactie. Je gaat toch niet op Kerstmis splitsen van je partner? Een echte keuze hebben ze niet gehad. Het werd voor hen beslist dat de kerstmaaltijd in jullie familie voor hen geen optie was.
zoals in zovele families zit er onvrede tussen elkaar… de een kan daar makkelijker mee omgaan als een ander.
je kunt niet anders dan de keuzes van een ander accepteren en daar jouw gedrag op aanpassen…of niet!
zo fout wat je gedaan hebt. ik geef je broer groot gelijk. je mag je schoonzus haten of niet mogen: ze is wel de partner van je broer en hij houdt van haar.je nodigt ze allebei uit of geen van de twee.
Hoe star wil je zijn? Sorry hoor, maar ik heb absoluut geen medelijden met de ‘ik’ uit dit verhaal. Hoe zou je het zelf vinden als je wordt uitgenodigd maar je partner niet mee mag nemen? Je bent toch geen kleuter! Als je het niet kan opbrengen om je beleefd en fatsoenlijk te gedragen naar je schoonzus snap ik je broer heel goed. Als je mensen dwingt om te kiezen ga je zeker verliezen.
Helemaal eens met je ! Je hoeft je schoonzus niet te mogen. Maar het is de vrouw van je broer waarover je praat. Dé vrouw waarmee hij lief en leed deelt. Of je dat nu leuk vindt of niet. En dat je stiekem zit te hopen dat ze uit elkaar gaan, zegt nogmeer over jou dan over je schoonzus. Verbitterd; zo kom je over ! Ik zou hetzelfde gedaan hebben. Als me partner ergens niet welkom is, dan ben ik dat ook niet. Hetzelfde geldt ookvoor me kinderen. Niemand gaat me komen dwingen om te kiezen. Familie of niet.
je broer heeft terecht gekozen voor zijn vrouw
petje af voor je broer
er zijn genoeg zussen die maar bemoeien met hun broer zijn leven rot op ga je eigen leven leiden en laat je broer en zijn gezin met rust
Je had toch niet serieus verwacht dat je broer zijn vrouw zou thuislaten op kerst? Dan zou hij even goed de relatie kunnen verbreken. Ik denk dat je zwaar buiten je boeje bent gegaan. Ik heb vooral medelijden met je moeder en je vader.
wat een egoïstisch persoon is de ik uit het verhaal.
je broer is getrouwd of woont samen en dan heb je zijn wederhelft te accepteren je hoeft er geen vriendin mee te worden
respecteer ieders keuze en ga normaal met elkaar om.
Volledig met Sandra eens… wees volwassen en gedraag je fatsoenlijk! En heb vooral respect voor de keuze van je broer (is iedereen het eens met wat jij doet of wie jij kiest?) Nee! En dat is oké en gedraag je!
Dit heb je zelf gecreerd dus in mijn ogen hoef je geen medelijden te verwachten. Je vraagt iets onmogelijks van je broer en als je de relatie echt had willen behouden had je je ego opzij moeten zetten.
Jij bent in staat om het gedrag van schoonzus te zien, anderen niet. Jij zult daar je weg in moeten zien te vinden. Het is je schoonzus in het openbaar aanspreken op haar gedrag of je mond houden.
Aanspreken in de zin van: “hoe moet ik je opmerking opvatten?” of “wat je nu doet vind ik niet prettig”. Dan maak je haar gedrag ook zichtbaar voor anderen.
Je bent geen kind meer! Kinderen sluiten elkaar buiten als ze iemand niet leuk vinden. Volwassenen accepteren elkaar.
Ik kan erover meepraten. Zat in een toxische omgeving geleefd en ben iedereen kwijt!
Soms moet je accepteren dat een ander anders is of anders denkt ook al vind je dat moeilijk anders maakt een ander de keuze voor jou .
Hele kwalijke zaak dit,je kan alles niet naar jou hand krijgen,je broer eigenlijk dwingen om voor jou te kiezen,en dan nog met een onmogelijke keuze.
Als mijn man niet welkom is bij mijn familie dan ben ik er ook klaar mee,kerst is samen zijn met elkaar,je ouders hadden ook niet bij jou moeten zitten ,maar bij je broer,blijkbaar hebben hun ook al een keuze gemaakt
wat ontzettend triest voor iedereen.
kerst met de familie. jammer dat je vooraf niet om raad hebt gevraagd.
Je hoeft je schoonzus niet te mogen, maar je houdt van je broer.
je broer houdt van zijn vrouw. meebuigen en volwassen worden. het enige dat je nu nog kunt doen is diep door het stof en excuses maken.
ik geef je broer ook gelijk. je kunt niet altijd iemand mogen. Zij is nu eenmaal met je broer getrouwd en ze zijn een paar. ik had ook een zwager die ik niet mocht maar hij was nu eenmaal mijn man’s broer dus je gaat gewoon en doet normaal of je gaat diegene uit de weg. ondanks dat je elkaar niet mag kun je het best nog gezellig hebben. Wees zelf de verstandigste.
De ouders wisten hiervan en dan huilen als de broer terecht niet komt opdagen. Wat een domme arrogantie van deze familie.
Pluimpje voor de broer in kwestie die zich niet laat ringeloren door zijn , op z’n zachtst gezegd, eigenaardige familie.
Een giftige schoonzus? Broer en zoon voor zo’n dilemma plaatsen, dat is pas giftig!
goede reactie van de broer,wat een vreemd verhaal dat je overigens denkt dat broer zijn vrouw alleen laat om dat ze niet geaccepteerd wordt door schoonzus,zegt veel over deze mw in een woordt eng mens
Wie geeft jou het recht om Carolien buiten te sluiten, ben je misschien jaloers op haar, daarom dit besluit.