Het is gewoon alweer december, de maand van de feestdagen en samenzijn met familie. De maand van terugblikken op het afgelopen jaar en om doelen te stellen voor het komende jaar. Als ik na ga denken wat 2019 ons gebracht heeft, zijn dat best wel grote dingen. Zo zijn we afgelopen zomer met elkaar getrouwd, wat echt een fantastische dag was en waar ik nog steeds van nageniet. Daarnaast hebben we ook een enorme beslissing genomen, door onze banen op te zeggen en te gaan emigreren naar Dubai. Dit avontuur komt steeds dichterbij en vinden we ontzettend leuk, maar ook wel echt heel spannend. We zijn hier beiden nog nooit geweest, wat het ook wel een beetje gek maakt. Wij gaan gewoon in een stad wonen, waar we nog nooit geweest zijn. Best spannend, aangezien we niet weten waar we ons op voor moeten bereiden.
Voordat we echt vertrekken, vieren we de feestdagen nog met onze vrienden en familie. Op dit moment zijn we vooral bezig met het voorbereiden van allerlei zaken, zoals visa, papierwerk, woning verhuren, etc. In januari vertrekken we dan echt naar Dubai, waar ons grote avontuur gaat beginnen. Naast al deze voorbereidingen zijn de feestdagen natuurlijk ook aanwezig. Iets waar ik als kind zijnde altijd enorm naar uitkeek en nog steeds heel erg naar uit kan kijken. De gezelligheid, sfeer, lampjes, kaarsjes en kou. Alles is leuk! Ik heb persoonlijk meer met Kerst, dan met Sinterklaas. Afgelopen jaren merk ik dat ik Sinterklaas een beetje aan het ontwijken ben, door bijvoorbeeld al achterlijk vroeg de kerstboom op te zetten. Iets met je kop in het zand steken en doen alsof het sinterklaasfeest niet bestaat. Toch kom je er niet helemaal mee weg, Sinterklaas is namelijk overal, of je nou wil of niet. Ga maar eens boodschappen doen, de sinterklaasmuziek vliegt je om de oren, overal zijn huizen versierd met leuke huisjes op de ramen en slingers met “Welkom Sint en Piet” en Instagram stroomt over van de te schattige kleine gezette schoentjes die gevuld zijn. Geloof me, ik gun het iedereen, ik vind het heerlijk om al die kleine blije snoetjes te zien, maar het doet ook verdomd pijn. Al jaren wil ik niets liever dan de feestdagen vieren met onze eigen mini, samen een schoentje zetten, liedjes zingen voor de Sint en zijn pieten, ga zo maar door. Maar helaas, bij ons is er geen mini en voor mij dus geen Sinterklaas. We proberen af en toe een beetje mee te doen door bijvoorbeeld kindjes in onze kring zo nu en dan te verwennen met een klein cadeautje, of de buurkindjes hun schoentje te laten zetten bij ons. Die blije snoetjes zijn goud waard.
Na Sinterklaas komen natuurlijk de kerstdagen er weer aan. Ik vind deze periode van het jaar echt heerlijk, maar dan bedoel ik écht heerlijk. Iedereen die mij kent weet dat ik een kerstfanaat ben. Het liefst zou ik het hele huis vol hangen met lampjes, lichtgevende rendieren in de tuin zetten en ga zo maar door. Maar ik hou me in, lijkt me beter voor de buurt. Misschien, heel misschien, sla ik er de laatste jaren wel een beetje in door. Ik weet het wel zeker en denk ook wel te weten waaraan het ligt. Het is gewoon een lastige maand. Elke dag is, of kan lastig zijn wanneer je ongewenst kinderloos bent, maar de decembermaand dikt het gewoon nog even aan ofzo. Het is een pijnlijk en leeg gevoel wat ik niet goed kan uitleggen als je het zelf niet ervaart. Deze leegte probeer ik een beetje op te vullen met het gezellig maken in huis. Maar weet je, die leegte is niet op te vullen. Dus hoeveel lampjes en kersthangers ik ook in huis hang, het gaat niks veranderen. Het maakt het soms iets dragelijker, want ik kan oprecht genieten van bijvoorbeeld het optuigen van de kerstboom met een fout kerstmuziekje op. Maar ergens blijft toch altijd het knagende en lege gevoel de kop op steken.
Elk jaar fantaseren we weer over hoe het komende jaar eruit zal gaan zien voor ons. Vorig jaar dachten we oprecht dat het een beter jaar voor ons zou gaan worden. Het jaar 2018 was voor ons gewoon pittig. Drie keer zwanger in een half jaar, maar ook drie keer afscheid moeten nemen van onze grootste droom. Dit was veel, te veel. Dit jaar zou een beter jaar worden voor ons, hopelijk een jaar waarin onze grootste droom dan eindelijk, na al die jaren, werkelijkheid zou gaan worden. Het jaar 2019 heeft ons mooie dingen gebracht, maar helaas tot op heden nog steeds niet hetgeen wat we zo graag zouden willen. Op dit moment voelt het zelfs alsof onze grootste droom mijlenver weg is, aangezien we in een pauze zitten. Anderhalve maand geleden hebben we besloten tijdelijk te stoppen met alle behandelingen en ons te gaan richten op ons Dubai avontuur. Ik vond dit een hele lastige beslissing, want ik wil niets liever dan een kind. Maar weet je, het is ook goed om na al die jaren eens even een pas op de plaats te zetten. Ik kan je vertellen dat een kinderwens traject, wanneer het ondanks alle medische behandelingen niet lukt, intens is. Het levert stress, spanning, onzekerheid, verdriet en boosheid op. Alle emoties komen soms in sneltreinvaart voorbij, daarnaast gaan alle afspraken en medicatie gaan je ook niet in de koude kleren zitten. Ik kan wel zeggen dat we afgelopen jaren een soort van “geleefd” zijn. We gingen van behandeling naar behandeling, van afspraak naar afspraak. Alles, maar dan ook echt alles, stond in het teken van onze kinderwens. Ik wilde er alles aan doen en schoot er misschien ook een beetje in door. Heb ik hier spijt van? Nee, nooit. Ik heb er alles, maar dan ook echt alles aan gedaan. Maar weet je, het ligt er niet aan wat je er allemaal voor doet of voor laat. Je krijgt er geen controle over, hoe graag je dat ook wil. Het is van zoveel factoren afhankelijk. Natuurlijk heb je invloed op bepaalde zaken, zoals gezond eten en voldoende bewegen. Alleen bij ons heeft dit alles tot op heden nog steeds geen kindje opgeleverd. Of wij in Dubai verder zullen gaan met behandelingen weten wij op dit moment nog niet. Het leek ons verstandig om eerst eens tot rust te komen en weer quality time te gaan hebben met elkaar, in plaats van continu enkel bezig zijn met onszelf voortplanten. Want laten we eerlijk zijn, het wordt er niet altijd leuker op. Wanneer we eenmaal onze weg hebben gevonden in Dubai, zullen we zeker wel gaan uitzoeken hoe het één en ander zit en zullen we wellicht ook een behandeling ondergaan daar. Maar voor nu is het even klaar. Voor nu gaan we eerst nog even heerlijk genieten van de tijd met onze vrienden en familie in Nederland en zullen daarna vol goede moed ons emigratie plan gaan uitvoeren, waar we enorm naar uitkijken. En hoe lastig die feestdagen zo nu en dan ook zijn, we gaan er ook zeker van proberen te genieten!
Veel liefs,
MANOUK
