Wat als je jezelf kwijt raakt, je jezelf totaal niet meer herkent in de persoon die je was voor je kinderen kreeg. Wat als hetgeen waar je jaren lang naar verlangde, omdat je het zelf als kind niet had, nu zo ongelofelijk tegenzit ondanks de liefde die er is.
De paniek, het schuldgevoel, de vraag of je het wel goed doet
Ben ik genoeg?
Vind ik mezelf nog terug?
Hoe leer ik van mezelf te houden?
Hoe word ik weer sterk, fanatiek en spontaan?
Wat als je denkt dat je het allemaal niet meer kan maar zo graag wilt. De gevoelens die tegen elkaar vechten dag en nacht, nooit rust, nooit vrede met jezelf. Als de reden dat je ‘s ochtends opstaat elke dag hetzelfde is. “Mijn kinderen hebben mij nodig, ik ga het doen voor de kinderen.”
Wat als alles als een obstakel voelt en niets je op de automatische piloot doet. Het niet geloven van de positieve dingen die je gezegd worden omdat je het zelf niet voelt.
“Je bent een goed moeder”
“Je doet veel met de kinderen”
“Je bent mooi/sexy/knap”
“Je bent grappig”
“Je bent lief”
“Je bent sterk”
Alles voelt als een leugen. Alsof het gezegd wordt om mij maar beter te laten voelen maar het niet menen of omdat iemand wat van je wilt.
Het altijd aanstaan. De continue vraag om mij. “Wil je dit doen, wil je dat doen, wil je dit maken.” Het gevoel weg te willen van alles maar het niet kunnen. Het niet kunnen genieten in het – nu – omdat je altijd ergens anders zit met je gedachten
Vroeger
Over een uur
Morgen
Over 10 jaa
Nooit stil in mijn hoofd, geen stemmen maar honderden gedachtes, je niet kunnen geven omdat je jezelf niet bent, voel me dik en lelijk, verzorg mezelf niet goed of nou niet meer zo als vroeger. Jezelf alleen moeder en partner voelen en wie je zelf bent niet meer weten, jezelf missen maar wel volledig wegschrijven .
Je leeg voelen maar toch zo vol door alle gevoelens, emoties, prikkels en gedachtes, en het daarom niet meer weten. De druk op presteren, om er altijd voor de volle 100% te kunnen zijn.
Je nooit begrepen voelen. Het voelen van eenzaamheid ook al zijn er 100 mensen om je heen. Vast in je eigen gevoel.
Het goed willen doen voor anderen. Streven naar perfectie maar de druk niet aan kunnen. Het gevoel dat je faalt. De vraag of ik genoeg ben voor de kinderen. Of ik genoeg ben voor mijn man
LEONIE
