Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids & Kurken op Instagram te volgen
Jose schrijft een reeks. Lees hieronder het eerste deel voordat je verder leest
Noah deed wat er van hem gevraagd werd, en ging mijn huis uit
Hij dreigde: “Hier ga je spijt van krijgen”. Hij heeft veel lelijke en bedreigende dingen gezegd. Gelukkig nooit waar Roos bij was. “Ik ga je kapotmaken”, waren zijn laatste woorden. Ik nam zijn woorden helemaal niet serieus en wist nog niet waar hij toe in staat was. Noah bleek een hele andere kant te hebben. Een duistere kant.
De eerste maanden verliepen rustig
Roos ging naar school en deed het daar goed. Ik had plezier in mijn baan en ik zag mijn moeder minimaal één keer per week. Heerlijk. Ik had mijn leven en regie weer terug. Toch mistte ik Noah wel op de één of andere gekke manier. Hij kon soms dominant zijn, maar ik vond het soms wel fijn dat ik even geen keuzes hoefde te maken. Dat hij volledige controle over mijn leven wilde, was echter absurd, en stond ik niet toe.
Na 6 maanden begon ik rare telefoontjes te krijgen
Ik kreeg geen nummer in beeld. Ik hoorde dat er iemand aan de lijn was, maar degene zei niets. Na vier keer “hallo”, hing ik op. Mijn intuïtie zei me dat het Noah was. Eerst waren deze telefoontjes altijd om dezelfde tijd; 18.00 uur. Maar al gauw kwamen die telefoontjes de hele dag door. Ik denk gemiddeld zo’n vijf keer. Toen ik op maandag 10 april naar mijn werk reed, merkte ik dat een donkere auto mij achtervolgde. Er zat één auto tussen, maar daar achter zag ik duidelijk Noah in zijn donkergroene auto. Vanaf toen reed hij iedere ochtend achter mij. Hij zei niets en deed niets, was alleen aanwezig. Het maakte me angstig. “Wat wilde hij hiermee bereiken? Nog een deel in mijn leven te zijn? Nog een rol te spelen?”, vroeg ik me af. Iedere ochtend ging ik met buikpijn naar mijn werk. Ik appte Noah dat hij moest stoppen. Hij reageerde nooit terug en iedere keer zag ik hem weer achter mijn auto. Doodeng.
Noah stuurt kaarten op naar mij met verjaardagen en andere feestdagen
Ik krijg er buikpijn van en scheur de kaarten aan stukken. Ondertussen rijdt hij nog steeds iedere ochtend achter me. Hij doet niets, alleen maar kijken. Doodziek word ik er van. Ik wil hem niet meer zien en dat dit stopt. Ook wil ik geen kaarten en telefoontjes meer. Ik weet alleen niet hoe. Moet ik naar de politie gaan? Ik heb geen enkel bewijs. Ik kan wel proberen om hem te filmen als hij achter me rijdt, maar dan….? Mag hij niet achter me rijden? Wat zou jij doen?
JOSE
Pff Jose, wat een toestand. Stalking is illegaal in Nederland, en als ik lees wat je beschrijft zou ik je wel aanraden naar de politie te gaan. Iedere dag achter je aan rijden mag zeker niet als het geen ander doel heeft dan je lastig te vallen. Je hebt zelf ten slotte al aangegeven dat je er niet van gediend bent…
Zeker de politie inlichten. Laat er in ieder geval een melding van zijn. zodat als het meer uit de hand gaat lopen, ze al een beetje op de hoogte zijn. Mijn ex stalkte me ook een tijdje, heel ander verhaal, maar ik kan me de onrust en paranoia nog goed herinneren. Ik had ook naaste buren ingelicht, zodat zij ook wisten dat als ze wat geks bij mij vandaan hoorden, ze dat serieus moesten nemen. Zeker ook zoiets doen hoor. Je moet goed voor je eigen veiligheid zorgen. Sterkte!
zeker naar de politie gaan! zij kunnen je echt helpen! mijn schoonmoeder maakte afgelopen jaar hetzelfde mee en na verschillende gesprekken met de politie inclusief straatverbod is hij gestopt